Ik ben gelukkig in de liefde. Dat sluit bijna uit dat je dat ook in het spel bent. Toch weerhoudt dat mij er niet van elke maand 5 1/5 staatsloten te kopen. 5 loten met als eindcijfer 1, 3, 5, 7, en 9. Kost me elke keer weer € 15,-. en levert minimale winstjes op. Hooguit een paar euro. Ik weet dat wedden op twee paarden, de liefde en het spel, een risico met zich meebrengt. Het kan inhouden dat je op allebei verliest. Maar ach, een risicoloos bestaan is vooral saai bestaan en niets dodelijker dan dat.
Een keer in de maand een beetje spanning bij het bekijken van de trekkingslijst. Even het idee van ‘nu misschien’, direct gevolgd door ‘nee, weer niet’. Op die paar euro na dan. Zo ook bij de laatste mei-trekking. Ik kijk door de lijst en op de loten 1, 5 en 7 valt niets. Een niet heette dat toen de staatsloten nog verkocht werden door collectrices, die op die manier een klein oorlogspensioentje aanvulden. Nu koop ik mijn loten bij het tabakswinkeltje op de hoek. Daar staat een ingewikkelde computer die de loten ter plekke drukt en berekent of je een prijs hebt op het ingeleverde lot. Uit eigen waarneming weet ik dat ik op de loten met eindcijfer 3 en 9 iets gewonnen heb. Ik reken op in totaal € 3,50. De sigarenwinkelierster laat de computer de barcode van mijn loten lezen. “Dat is mooi, Jan!”, het is nog zo’n buurtwinkeltje waar je met je voornaam wordt aangesproken, “53 euro en 50 cent.” Ik ben verbaasd. Ik had op 50 euro minder gerekend. Ik heb toch zelf de trekkingslijst gecontroleerd. Maar door de ervaring wijs geworden heb ik niet verder gekeken en mij al gelukkig geprezen toen in zag dat op de 9 een luttel bedragje was gevallen. De winkelierster haalt de trekkingslijst erbij en daar staat wel degelijk dat op loten met de eindcijfers 2439 maar liefst € 260 is gevallen. Voor een 1/5 lot moet je dat bedrag delen door 5. Ik won nog nooit een bedrag boven een tientje en nu zo maar meer dan 50 euro. Meer dan 100 gulden! Zal toch niet ten koste gaan van mijn geluk in de liefde, vraag ik mij angstig af. Want dat is het mij niet waard.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links