Preuts

Ik ben er nog niet echt aan gewend, maar heb toch wel begrip voor de maatregelen die het Kabinet aan  de hand van het RIVM ons met meer dan klem adviseert te respecteren. Samen, zo wordt mij geleerd houden we het virus mogelijk een beetje in bedwang. Maar het nieuw normaal voelt nog helemaal niet zo gewoon. Het is duidelijk anders. Er zijn meer regels waar we ons aan moeten houden. Geschreven regels en informele regels die haast modegevoelig lijken te zijn en dan ook navenant veranderen. Dat wordt niet alleen ingegeven door het virus, maar ook door de verdere verpreutsing van de samenleving. Kom, nu even geen tijd voor nuancering, mar vergeleken met de jaren 60-70van de vorige eeuw is de maatschappij wel degelijk verpreutst en dat is maar een lettertje af van verprutst. Ik heb recht van spreken, want ik heb die jaren van toen heel bewust meegemaakt. Jaren die nog in het teken stonden van het delen van kennis, macht en inkomen en waar de verbeelding aan de macht leek. Vrijheid, blijheid we ontworstelden ons aan te strakke moraal. We hadden lange haren en op onze T-shirts stond Make Love, Not War. En die liefde bedreven we dat het letterlijk een lieve lust was.
Maar de veronderstelde maakbaarheid van de samenleving hield geen stand en brokkelde af nog voordat de fundamenten goed en wel gelegd waren. De kleur van de samenleving, de maatschappij verbleekte, er kwam een grauwsluier over en de vroegere ontzuiling maakte plaats voor het zich terug trekken in nieuwe gesloten bastions. Fantasieloos en overtuigd van het eigen gelijk.
Met van walging doordrenkte verbazing zie ik hoe die alom toeslaande betutteling  zich als een somber makende  vlek uitspreidt. En naar Amerikaans voorbeeld verpreutsen we ons steeds meer en hameren op een burgerlijke en daardoor oppervlakkige keurigheid. Schrijnend recent voorbeeld is het besluit van de Voetbalbond een veto uit te speken over de shirtsponsor van de FC Emmen. Die sponsor handelt in seksspeeltjes en daarom mag van de KNVB die naam niet op de shirts. Er zouden eens mensen kunnen zijn die daar ergernis aan nemen. De naam mag wel op de reclameborden langs het veld, want daar heeft de KNVB niets over te zeggen .
De maatschappij is niet alleen steeds preutser, maar ook hypocrieter aan het worden.
Maar verder gaat het goed met mij.