Presentatie

Een paar jaar geleden presenteerde ik mijn eerste en enige dichtbundeltje. Een zaaltje in de Lindenberg gehuurd en ondanks het slechte weer, -het was de eerste sneeuwdag van die winter en dat betekent dat er in Nederland geen trein meer rijdt en de wegen volledig verstopt raken-, waren er 100 mensen, familie, vrienden en bekenden. Het was een feestelijke bijeenkomst. Ik was trots en voelde mij vergenoegd. Er komt tenslotte niet ieder dag een bundeltje van me uit. Ik had er toen en nu niet aan moeten denken dat na die presentatie er twee mensen uit het publiek opstonden, naar de microfoon snelden en daar het aanwezige publiek duidelijk maakten dat ik eigenlijk een dichter van niks was, een charlatan en dat zij er zich voor schaamden tot mijn vriendenkring te behoren. Ja, ooit hadden ze tegen mij opgezien als ik weer eens zei wat anderen dachten en in een gemakkelijk gesprek de lachers op mijn hand kreeg. Maar nu hadden zij mijn ware ik ontdekt. Een windbuil met goedkope grappen en humor ten koste van anderen en die schrijfsels van mij werden alleen door een heel kleine kring, zeg maar gerust een soort politbureau, gewaardeerd. Openlijk wilden ze nu wel even kwijt dat ze afstand van mij namen en het zou hen niet verbazen als meer vrienden hun stap zouden volgen en zich van mij zouden afkeren. Nee, daar had ik toen en ook nu niet aan willen denken. Ik weet ook niet wat ik op dat moment gedaan zou hebben, als zo iets was gebeurd. Zou ik ook zenuwachtig bij voortduring mijn lippen met mijn tong hebben bevochtigd en zou ik ook in het voortdurende mantra vervallen zijn dat die zo genaamde vrienden de vlucht naar voren hadden genomen omdat ze wisten dat ze niet op de lijst van een presentexemplaar van mijn bundeltje stonden? Zou ik ook bij voortduring hebben herhaald dat ik toch maar een leuk boekje had geproduceerd waar de mensen als ze het kochten plezier, diepgang en verstrooiing in konden vinden? Wat zeg ik heel veel plezier, diepgang en verstrooiing! Echt heel veel plezier, diepgang en verstrooiing! Of zou ik mij heel stilletjes hebben terug getrokken en hebben bedacht dat ik mijn vrienden zorgvuldiger moet kiezen. Zeker bij een presentatie.