Hoeveel petten heb ik mijn leven gedragen? En nu bedoel ik letterlijke petten, geen figuurlijke. Die laatste zijn bijna niet meer te tellen. Petten via mijn werk, mijn maatschappelijke activiteiten, mijn lidmaatschappen van clubs en verenigingen. Petten die soms lichtelijk in conflict met elkaar kwamen omdat de ander soms niet door had welke ik op had en dacht dat ik de ene pet op had terwijl ik er van overtuigd was een andere te dragen. Maar over die petten wil ik het niet hebben. Ik bedoel gewoon echte petten die op een hoofd staan. En vooruit het hoeft niet altijd een pet te zijn, een hoofddeksel mag ook.
Een van mijn eerste mutsjes heb ik nog steeds, van wol, nu net groot genoeg om om een vuist te passen. Na meer dan 70 jaar is de kleur wat verbleekt, maar het zou best wel eens groen geweest kunnen zijn.
Andere petten herinner ik mij omdat ik er mee opeen foto sta. Ergens moet er nog een foto liggen die gemaakt werd door de juwelier toen Ex en ik onze verlovingsringen uitzochten. Verloven deed je in 1968 nog, wij in ieder geval wel. Ik sta op die foto met een badstoffen pet, een ‘Ramses Shaffy-pet’, want die had vaak zo’n model op. Later had ik er nog een in ribfluweel.
Er was een tijd dat ik een soort gehaakt keppeltje droeg met bijbehorende lange haren. Dat was nadat ik dienst was geweest en mij daar doorgaans met de kwartiermuts van de Gele Rijders tooide.
Ergens in een verre kast ligt nog een niet meer passende pet en een maar kort gedragen zwarte gleufhoed met slappe randen.
Andere bijzonder hoofddeksels die ik droeg waren de Sinterklaasmijter en een steek die hoorde bij een carnavalsonderscheiding. En toen ik bij Scouting werkte droeg ik van tijd tot tijd het uniform met verkennersbaret. Ook zijn er foto’s waar ik als bestuurder van een studentenvereniging een hoge hoed draag, passend bij een jacket.
Ik denk dat ik maar eens een fotogalerij ga aanleggen met mij en mijn hoofddeksels. Gade heeft mij geregeld met een of ander maf petje gefotografeerd. Wordt en rijke verzameling.
O ja, vanochtend heb ik een nieuwe pet gekocht. Een Stetson.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links
En dan je ‘pet’ Harrie niet te vergeten Jan!