Persconferentie

Laat vooraf een ding duidelijk zijn; de dood van twee jonge kinderen, de zelfdoding van hun vader zijn heel trieste zaken. Gaan haast ieders bevattingsvermogen te boven. Maar op de een of andere manier probeert de goegemeente er vat op te krijgen. Gaat op allerlei plaatsen op eigen houtje aan het zoeken naar de twee jongetjes waarvan iedereen weet dat de zoektocht na al die dagen zal leiden tot het onherroepelijke. En dan, op een mooie pinksterdag, worden bij toeval de jongetjes gevonden. “De lichaampjes” noemt de officier van justitie het in de persconferentie die laat op de avond gehouden wordt, uren na de vondst van de kinderen. Ik zie de persconferentie. Voor een naar het lijkt inderhaast en daarom wat slordig opgesteld achtergrondsbord zitten een burgemeester, een officier van justitie en een hoofd van politie. Elke aanwezige journalist en elke kijker weet wat er meegedeeld gaat worden en wat vreemd genoeg niet gezegd wordt. De burgemeester heeft het over zijn condoleancebezoek aan de moeder, maar uit zijn mond horen we niet dat het om haar zoontjes gaat. Ook de officier geeft niet de duidelijkheid die iedereen vermoedt: “Het onderzoek is in een nog te pril stadium, de identificatie nog niet afgerond.” En de politiebazin geeft een opsomming va het voorafgaande, maar ook haar horen wij niet zeggen dat het de vermiste jongetjes betreft.
De aanwezige journalisten weten dat ze geen antwoord zullen krijgen, anders dan dat in het belang van het onderzoek er geen mededelingen gedaan worden. En feitelijk krijgen we niet meer te horen dan dat er twee lichamen gevonden zijn. Dat ze van de twee vermiste knaapjes zouden kunnen zijn, daar moeten we naar gissen. Heel Nederland weet dat het niet anders kan dan dat het de broertjes zijn. Waarom dan een live uitgezonden persconferentie, zo laat, waarin het feitelijke nieuw verzwegen wordt?
Ik vraag me af waarom niet op een veel eerder tijdstip er een persverklaring is uitgegeven waarin gezegd werd dat het bij de gevonden lijkjes met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid gaat om de twee vermiste kinderen. Op de betrokkenheid van de burgemeester op deze manier zat ik niet te wachten. Vanochtend op de radio hoorde ik hem er nog een schepje bovenop doen. Hoe hij leiding gaat geven aan de gevoelens die leven in de Zeister gemeenschap. Er staat ons nog wat te wachten.