Pensioen

Telefoon. Het ABP uit Heerlen. Mijnheer Cuperus. Mijnheer Cuperus is bezig met mijn aanvraagformulier toekenning ABP OuderdomsPensioen. Hem is iets niet duidelijk. Ik heb ingevuld dat mijn vrouw vóór 1995 bij ABP en/of ergens anders pensioen heeft opgebouwd. In het meest zangerige Limburgs dat je je kunt voorstellen zegt hij dat ik niet heb aangegeven bij wie dan wel. Ik excuseer mee en zeg dat ik te dom ben voor zulke ingewikkelde vragenlijsten. Ik vertel dat ik weet dat het om een heel klein pensioentje gaat. Hij riposteert streng (en denk het Limburgs er nu bij): “Het gaat niet om het bedrag, maar om het principe.” En of ik ook weet bij wie dat pensioentje liep. Ik zeg dat ik dat mijn vrouw moet vragen, maar dat het niks voorstelt. Hij weer: “Het gaat niet om het bedrag, maar om het principe.” Gevolgd door de verzekering dat het ABP mij niet tekort wil doen. Zou er dan toch geïndexeerd gaan worden? Ik bel mijn gade, die mij adviseert in de groene ordner te kijken. Ik blader stapels pensioenberichten door en als allerlaatste vind ik een bericht van de stichting Bedrijfstakpensioenfonds voor de Detailhandel. Vanaf haar 65e kan ze maar liefst een bedrag van € 96,55 (bruto) per JAAR. verwachten. Ik bel terug naar mijnheer Cuperus op het door hem opgegeven nummer. Een andere mijnheer neemt op en ik vraag naar mijnheer Cuperus. De andere mijnheer zal eens zien of die er is. Mijn opmerking dat dat wel zo zal zijn, omdat ik hem 10 minuten geleden beloofde vandaag nog terug te bellen, levert alleen zijn antwoord op: “Ik kijk even.” “Met Cuperus” , zingt het. En ik vertel dat ik het gevonden heb. De Bedrijfstakpensioenfonds voor de Detailhandel en het bedrag is…Hij valt me streng in de reden: “Het gaat niet om het bedrag, maar om het principe. Het ABP wil u niet te kort doen.” Mijnheer Cuperus kan het niet zien, maar ik buig deemoedig mijn hoofd. “Bedankt voor uw moeite, dag mijnheer Cuperus.”