Pasje

Het is natuurlijk een alledaagse gebeurtenis, maar zijn dat niet zo goed as alle zaken die ik beschrijf? De meeste van die dingen kabbelen in het ritme van het bestaan mee. Geen hoogtepunten, geen dieptepunten. De dragelijke saaiheid van het zijn. Maar door er over te schrijven krijgen ze wat glans. Niet overdreven stralend, maar net voldoende om het idee te geven dat er toch iets bijzonders aan de hand is en dat je leven een aaneenschakeling van dat soort gebeurtenisjes is die als je er maar een beetje, al is het maar 300 woorden, afstand van neemt iets meer krijgen dan een niemendalletje. Neem nou wat mij gisteren overkwam. Ik had een afspraak in het restaurant in het aanpalende dorp G waar een handjevol leden van de club waar ik lid van ben en wat van hun dames samen aten als afsluiting van een dagje golf om een naar mij genoemde bokaal, zo’n blikken bekertje dat het meer van zijn glans dan van zijn schoonheid moet hebben. Ik was, traditiegetrouw, gevraagd het kleinood aan de winnaar uit te reiken. Het was een prijsuitreiking waar elke schijn van onpartijdigheid en integriteit ontbrak, maar zo goed als niemand die dat deerde. Op weg naar dat etentje reed ik langs de Duitse grens en pal op die grens staat een tankstation, zeg maar een Tankstelle, waar de benzine aanzienlijk goedkoper is. Volgooien dus maar. Ik ga naar binnen om aan de balie af te rekenen, pak mijn portemonnee om mijn bankpasje daar uit te nemen. Geen pasje! En op dat moment herinner ik mij waar dat pasje is. Niet in de buurt in ieder geval. De juffrouw achter de balie belt niet direct de politie om mij als benzinedief te laten arresteren, maar stelt mij gerust met de mededeling dat zoiets geregeld gebeurt.  Ik moet een groot formulier invullen en binnen 48 uur mijn schuld komen voldoen, anders gaat er wel een bericht naar de politie dat ik een dief ben. En ook gaat er een berichtje naar een incassobureau dat mij wel weten te vinden. De volgende dag moet Gade toch in het aanpalende dorp zijn en lost mijn schuld af. Niets aan de hand. Ik zei toch al in het begin, het leven is een aaneenschakeling van gebeurtenissen van meestal niks, soms een beetje en af en toe heel wat.