Vanochtend bij het wakker worden, nog zo’n beetje in halfslaap, kwam er weer een idee binnen dat geen enkele verdere functie heeft. Ik besefte dat het leven te verdelen is als de seizoenen. Lente, zomer, herfst winter. Laten we voor het gemak eens aannemen dat de mens gemiddeld 80 jaar oud wordt. Ik weet dat het voor mannen en vrouwen iets verschilt, maar als rekenvoorbeeld is 80 een mooi getal. Voor het gezin waar ik uit voortkom is dat een astronomisch hoog getal. Ik ben nog de enig overgeblevene van dat gezin. De overleden 6 leden werden gemiddeld ruim 71 jaar. Gemiddeld heb ik dus nog een jaar of vijf te gaan. Rare gedachten. Maar duidelijk is wel dat ik in de winter van mijn leven verkeer. Het vriest nog niet te hard en de kou is tamelijk goed te hebben, maar het isĀ wel winter. Ik heb die, nooit verwacht, wel gehaald! Net als de rest van het nest waar ik uit kom. Behalve dan een broer, die stierf in de herfst van zijn leven. Tenminste als ik mijn eigen redenatie volg dat de lente van 0-20 jaar is, de zomer van 21-40, de herfst van 41-60 en de winter alles daarboven. Vreemd is het te bedenken dat mijn kinderen dan ook al bijna in de herfst van hun leven zijn. Maar schreef Jan Siebelink niet al een boek met de titel ‘De herfst zal prachtig zijn’?
De tijd kent geen vier seizoenen, die rekent in twee. Zomertijd en wintertijd. De zomertijd beslaat 7/12 deel van het jaar, de wintertijd 5/12 deel. Als we dat weer loslaten op die gemiddeld 80 jarige dan duurt de zomer van je geboorte tot je 47e. Daarna leef je in wintertijd. Voordeel is dat de zomer 7 jaar langer duurt, maar dat de winter daar en tegen maar liefst 13 jaar eerder begint.
Natuurlijk is dit gereken in hoge mate onzinnig. Ik kwam op dat denken over je leven in partjes omdat ik gisteren met Ex mijn jaarlijkse etentje had ter viering van onze toenmalige trouwdag. Dat doen we na onze scheiding nog steeds. En we kwamen er toen ook achter dat we nu langer gescheiden waren dan dat we getrouwd waren geweest. En dat gereken kwam vanochtend in mijn halfslaap weer terug. Is mijn slaap nu ook een winterslaap?
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links