Zo vlak voor het slapen gaan nog even naar het laatste nieuws geluisterd op de radio. Uiteraard nog een fikse portie Frankrijk. Laatste ontwikkelingen die er zo op het eerste oor nauwelijks zijn. Een inval hier, een inval daar, arrestaties van familieleden van de mogelijke terroristen. Voor het weerbericht nog een ander berichtje. Op 86-jarige leeftijd is in zijn woning in Amsterdam de mime-speler Rob van Reijn overleden. Hij was al een tijdje ziek. De volgende ochtend is het nieuws van zijn overlijden al weer uit de berichten verdwenen. In mijn krant een klein stukje, een mededeling, nauwelijks een in memoriam te noemen.
Bijna 50 jaar geleden liep ik stage in Amsterdam, bij het Nederlandse Pantomime Centrum. Onder die stichting, gevestigd in een oude school in de nu al weer lang geleden afgebroken Haarlemmer Houttuinen, vielen een mime-school, een werkstichting die de mime en pantomime in Nederland bevorderde en een mimegroep Carrousel. Rob van Reijn was daar artistiek leider. In het kader van mijn stage volgde ik de lessen op de mimeschool, ging met Jan Bronk en Rob van Reijn het land in om de mime en pantomime te promoten en was ‘script-girl’ van Rob van Reijn, zo betitelde hij zelf mijn functie, bij het instuderen van nieuwe stukken bij zijn theatergroep. Het was een prachtige tijd. Het roerige Amsterdam van de jaren 60 ging weliswaar goeddeels aan mij voorbij. In de weekends ging ik braaf naar huis naar mijn net verworven lief en miste zo de happenings op het Spui. Maar ik genoot van het halve artiestenbestaan dat ik toen leidde, vooral overlevend op mijn dagelijkse portie witte bonen in tomatensaus. De dagen daar begonnen met in de ochtend de lessen op de mimeschool, ’s middags repetities met de groep en ’s avonds met de groep het land in of met Jan Bronk of Rob van Reijn mee bij hun missionerende arbeid om de mime onder de aandacht van het publiek te brengen.
Veel geleerd dat jaar, kostbare herinnering weer even manifest geworden door het overlijdensbericht van Rob van Reijn, begaafde mime-speler en theatermaker die nu voorgoed zwijgt.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links