Paniek

Het is vandaag op de dag af 6.738 dagen geleden dat ik mijn hartinfarct kreeg. Dat is niet iets om te vieren. Het is geen bijzonder jubileum. Hooguit de verbazing dat je er nog steeds bent. Maar dat heb ik niet alleen aan mij zelf te danken. Dat niet eerder de stekker er uit ging is ook het resultaat van in totaal zo rond de 141.000 pillen die ik sinds die tijd slikte. Die hielden en houden mij op de been.
Ongeveer 1/20 van die pillen en  tabletten is een zogenaamde bètablokker. En daar hoorde ik gisteren alarmerende verhalen over. In ‘Een Vandaag’ meldde de presentator van dienst dat recent onderzoek had uitgewezen dat het gebruik van bètablokkers  tot grote schade kon leiden. Ik voelde me direct al een stuk minder goed. Als vaste gebruiker van Metoprololsuccinaat zou ik mij  opeens in een gevarenzone bevinden? ‘Een Vandaag’ is toch een serieus programma en had ik mij nu al meer dan 18 jaar aan de grootste gevaren blootgesteld door het innemen van deze crèmekleurige dragee? En dat terwijl onlangs nog mijn cardioloog zijn tevredenheid had uitgepsroken over mijn stabiele situatie. Maar het onderzoek uit Engeland, dat was toch niet te loochenen. Er kwam een cardioloog in beeld. Die legde omstandigheid dat het in dit geval ging om het gebruik van bètablokkers bij gevaarlijke operaties. Dan bleek dat het middel soms erger was dan de kwaal. Maar geruststellend merkte hij op dat bij mensen die een infarct hadden gehad en daarvoor nu een bètablokker slikten, dat gewoon konden blijven doen. Daarvoor gold de waarschuwing in het geheel niet. Opgelucht haalde ik weer adem en met mij waarschijnlijk een aantal mensen die op de zelfde titel dagelijks hun bètablokker namen.
De reporter zat kennelijk niet op deze geruststellende woorden te wachten. Hij was duidelijk op drama uit. Voor dit soort nieuws had zijn baas hem niet op pad gestuurd. “Of er toch geen reden was voor paniek”, vroeg hij met een portie drama in zijn stem. “In het geheel niet”, antwoordde de cardioloog. “Ook niet een beetje paniek”, probeerde de verslaggever nog eens. De cardioloog hield voet bij stuk: “Ook niet een beetje. Paniek heeft nog nooit iemand beter gemaakt.” Het alarmerende nieuws werd een stuk minder alarmerend.