Oogschaduw

Dyslexie lijkt niet te bestaan. Althans dat beweert een Nijmeegse hoogleraar. Die stelt dat 99% van de kinderen die het etiket dyslexie opgeplakt hebben gekregen gewoon slecht onderwijs hebben genoten. Als er wat meer aandacht gegeven was aan het goed leren lezen en rekenen dan was er volgens haar niets aan de hand geweest. Nu wordt iedereen maar dyslectisch genoemd en krijgt direct de extra behandeling die daarbij hoort. Meer geld en meer tijd. Allemaal onzin, volgens haar. Gewoon het onderwijs aanpassen.
Volgens mij heb ik geen last van dyslexie. Maar als je de eerste en nog niet gecorrigeerde versie van mijn blogs zou lezen dan zou je tot gans andere gedachten kunnen komen. Maar ik troost mij met de gedachte dat dat vooral met mijn type-vaardigheid heeft te maken. Ik ben een fanatiek aanhanger van het tweevingersysteem. Mijn twee wijsvingers dwalen over het toetsenbord en raken dan vaak niet de bedoelde letter aan, maar de naastliggende. Over wordt dan ober. De spellingcontrole herkent dat niet als fout en voor ik het weet staat er bijvoorbeeld dat mijn gevoelens helemaal ober zijn in plaats van over. Slordigheid troef. Om dan nog maar te zwijegn van overgeslagen letter of letters in de verkeerde volgorde, zoals in het hierboven staande ‘zwijegn’ dat uiteraard zwijgen moet zijn.
Maar dyslectisch, nee dat geloof ik niet. Natuurlijk gebeurt het mij ook wel eens dat ik niet op een woord kan komen, of dat ik bij God niet meer weet hoe iemand heet, hoe ik het ook probeer de naam lijkt mij voorgoed ontschoten en komt pas weer tevoorschijn als de ander al weer lang verdwenen is. Mijn Ex betitelt dat als een seniorenmomentje.
Ik weet niet of versprekingen ook tot het terrein van de verbale dyslexie behoren. Het verhaspelen van uitdrukkingen, inmiddels al een geregeld itempje bij ‘De wereld draait door‘, is altijd goed voor een glimlachje. Zo hoorde ik vanochtend op tv Sven Kramer toch echt zeggen dat hij alles in oogschaduw nam bij zijn keuze niet aan de ploegenachtervolging deel te nemen.
Misschien bestaat dyslexie dan niet, de verspreking is niet uit te bannen.