Ontmoeting

Ik doe mijn daagse boodschappen bij de grootgrutter dichtbij. Mijn dagelijkse uitje, een oefening in het blijven bewegen, dat door een pijnlijke rug en iets wat soms op etalagebenen lijkt geen sinecure is. Maar iedereen zegt dat bewegen goed voor me is en wie ben ik om daaraan te twijfelen. Kan dan wel goed voor me zijn, maar leuk is het niet.
De winkel is door een oud-wethouder eens omschreven als het enige niet-gesubsidieerde wijkcentrum in de stad. Ik kom er meestal wel een meer of minder verre bekende tegen. Een praatje is dan gauw gemaakt. Small talk, prietpraat die het leven zo aangenaam maakt. Een paar dagen geleden ontmoette ik er de journalist in ruste en we zetten onze ontmoeting op een belendend terras voort. Twee mannen op leeftijd, speels van geest en dat wilden ze van elkaar weten. De bon mots vlogen als de ballen in een op hoog niveau staande tenniswedstrijd over en weer. Een mooie zonnige lentemiddag.
Vandaag was ik weer in de winkel. Een winkel die overigens steeds meer op een opslagplaats gaat lijken. De hele dag door worden de vakken aangevuld en staan de paden tussen de stellingen vol met half uitgeladen containers. Het gezellige winkelen wordt vooral bepaald door de mensen die je er kunt ontmoeten, niet door de ambiance. Ik slalom met mijn winkelwagen door  gangpaden met stapels extra aanbiedingen en half geopende dozen. Ik bots bijna tegen een ander wagentje aan, mompel een verontschuldiging die wordt beantwoord met een vrolijk: “Hallo!” Ik kijk in een mij vagelijk bekend gezicht, prachtige ogen een stralende mond. “Weet je nog wie ik ben?” Ik probeer, met de nodige terughoudendheid in mijn stem: “Kitty???”. Ze schudt nee en noemt haar naam en geeft mij ook direct het excuus: “Ja, dat is al meer dan 25 jaar geleden.” En dan schuiven beelden van toen en nu weer over elkaar heen. Herinneringen komen weer boven, wederzijds bekende namen worden gewisseld. “Jij heet toch Jan?” Ik ben blij dat ze de juiste voor heeft. We praten wat bij. “Tot kijk.” Het weer is er niet naar om haar voor een kop koffie op het terras uit te nodigen.