Op Facebook maakt een van mijn vrienden zich druk over de schier ongebreidelde import van ‘buitenlandse’ feestdagen in ons land. Hij fulmineert tegen de invoer van ‘boxing day’, ‘Oktoberfesten’ en ‘Valentine’s Day’ en vraagt zich af of iemand nog weet heeft van Witte Donderdag, Maria ten Hemelopneming en Allerheiligen. En hij betreurt oprecht het verlies dat Sint Maarten heeft gelden en nu plaats gemaakt lijkt te hebben voor het oorspronkelijk Amerikaanse ‘Halloween’. Ach ja, de mondialisering lijkt ook bij de feestdagen zijn rol te gaan spelen en de nieuwe feestdagen lijken commercieel aantrekkelijker dan de viering van Sacramentsdag of, om maar bij de dag van vandaag te blijven, ‘Onnozele Kinderen’. Want vandaag, 28 december is het de feestdag van de Onnozele Kinderen. Dat waren alle kinderen onder de twee jaar die door de wrede (dat adjectief hoort er bij) Koning Herodes zijn afgeslacht in de foute veronderstelling dat daar ook de op Eerste Kerstdag nieuw geboren Koning bij zou zijn. En op een nieuwgeboren koning zat hij nu net helemaal niet te wachten. Maar die koning, zo wil het verhaal, was met zijn moeder en voedstervader allang op weg naar Egypte. Vluchtelingen avant la lettre. Het feestelijke van Onnozele Kinderen was gelegen in het feit dat op die dag de kinderen mochten bepalen wat er gegeten werd. Ik kan mij niet meer herinneren of ik ooit van dat recht gebruik heb gemaakt. Het kan ook nog best zo zijn dat ik van dat trieste verhaal van de kindermoord zo’n brok in de keel had, dat het eten mij sowieso niet smaakte. Uit de verhalen weet ik wel dat ik een slechte eter was en mijn lievelingseten gewoon een witte boterham met jam was.
Er zijn heel wat feesten in onbruik geraakt en daarmee ook heel wat woorden. Wie gebruikt tegenwoordig het woord onnozel nog of weet wat het betekent. Of voedstervader als eretitel voor de H. Jozef. Mijn nieuwe Dikke van Dale heeft zij nut alweer bewezen. Ik houd nog meer dan van oude feesten van oude bijna vergeten woorden zoals ongebreideld en schier, die niet voor niets in de eerste zin van dit stukje staan. Ik houd van oude feesten en oude woorden. Misschien houd ik gewoon wel van oud.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links