Vrienden vieren een feestje. Gade en en ik en nog een heleboel andere mensen zijn uitgenodigd. Er wordt een koperen bruiloft gevierd. Het feestvierende bruidspaar is van mijn leeftijd. Ze hebben er een tijdje over gedaan elkaar te vinden en nog weer wat langer voor dat die zoektocht werd bekroond met een huwelijk. Ik kan daar van meepraten, want toen ik trouwde met Gade was ik inmiddels ook al tegen de 60. Dit lijkt nu de geëigende plaats om uit te weiden over dat het zo mooi is dat de liefde zich niet laat dwingen en zich niet door leeftijd en wat dies meer zij laat beperken. Het bruidspaar geeft daar ook mooi getuigenis van aan elkaar ten overstaan van al zijn gasten. Die gasten zijn veel familie, vrienden, collega’s. Een gemêleerd gezelschap, maar allemaal wel toch vooral ons soort mensen. Een soort natuurlijke selectie van mensen die naar elkaar toe trekken. Maar daar wil ik het allemaal niet over hebben, hoe aangenaam het gezelschap ook is. Nee, ik wil het hebben over het voortreffelijke voedsel dat ons werd voor gezet. Ik ga het dus al weer over eten hebben, toch een hoogtepunt in het bestaan, zeker als het zo smakelijk is.
Wij zijn genodigd in een Italiaans restaurant, waar ons ook een authentieke Italiaanse maaltijd wordt voorgeschoteld. Bij binnenkomst staan er heel veel schalen met antipasti te wachten. Het is eind van de middag, dus de trek is aanwezig. Ik sta te dichtbij een van de schalen, handbereik en dat test ik overvloedig. Eigenlijk is het al een hele maaltijd. Het daarop volgende buffet is net zo overvloedig als tongstrelend. Pizza’s in alle soorten en maten, verschillende pasta’s. Ik voel me als een reiziger tussen Luilekkerland en de Bibelebonseberg. Om dan nog maar te zwijgen over de keur aan desserts. Even lijk ik die zoete verleiding te kunnen weerstaan, maar het oogt te lekker en ik bezwijk. Ach, het is tenslotte feest.
Thuis gekomen raadpleeg ik mijn agenda om te zien wat mij mogen te doen staan. Ai, afspraak met mijn diëtiste. Was mij even ontschoten. Ik verwacht een ongenadig oordeel over mijn culinaire uitspatting. Maar zij is mild. Zo af en toe uit de band springen, vooruit. Maar nu weer een beetje opletten.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links
Lekker allemaal he jan, ik weet er alles van! Maandag hebben we de jaarlijkse reünie van de van loosbroeken, al sinds mijn moeder overleden is, we zijn er er allemaal nog, ik bedoel broers en zussen, gelukkig. Jammer dat er 3 er niet meer zijn. Maandag komen ze allemaal hierheen, in breda. Ons jaarlijkse feestje , wij noemen het Koninginnedag