Onderwerp

Als beginnend blogger vraag je je af waar je blog over moet gaan. Het zijn de daagse dingen, wat mij betreft. En voor mij was dat, ook de afgelopen nachtelijke uren, de vraag waar een blog over moet gaan. Je kunt maar ergens over liggen te piekeren. Nu viel dat in tijd gemeten wel mee, want ik sta in een goed blaadje bij Morpheus. Maar zo midden in de nacht vroeg ik mij toch een aantal dingen af. Moet het erg persoonlijk worden? Moet ik oppassen dat het niet te anekdotisch wordt? Laat ik mij hoeden voor te veel pseudo-isme, te veel pseudo-psychologie, te veel pseudo-filosofie, te veel pseudo-weet-ik-veel? Hoe streng wil ik zijn ten opzichte van het aantal woorden? Allemaal overwegingen van wat niet die door mij heen schoten . Nu ik wakker ben, gedoucht, tanden gepoetst en ontbeten, lijken de nachtelijke vragen opgelost. De lol van het bloggen moet niet overschaduwd worden door de druk van de tijd, niet door het moeten schrijven. Nee, ik wil met mijn blog vooral mij zelf plezieren. Elke dag, calamiteiten voorbehouden,  achter het toetsenbord kruipen en vanuit een blanco situatie beginnen. Onderwerpen dienen zich in de loop van de dag (en nacht) wel aan, verdwijnen weer, komen terug in een andere kleur. Onderwerpen worden verworpen, omarmd,  gekuist, van een eigen waarheid voorzien. En eigenlijk heeft elk blog dat ik zal gaan schrijven toch maar één onderwerp. En dat ik ben ik zelf en met mij mijn ijdeltuiterij om een dagelijks blog te willen schrijven.