Als ik iets weet zeker niet te zijn dan is het ondernemer. Nu ben ik inmiddels op een leeftijd dat ik niets meer hoef te zijn. Gewoon er zijn is al mooi genoeg. Maar had ik ooit iets willen worden dan was het zeker geen ondernemer. Ik heb geen druppeltje ondernemersbloed in mij. Niet dat ik nooit iets ondernomen heb, zo is het nu ook weer niet, maar ondernemer als in iemand “die in een tak van van handel of bedrijf, voor eigen rekening en risico werkt, op grond van het bezit van productiemiddelen en met vreemde arbeidskracht”, nee dat zat niet in mij. Met lichte bewondering kijk ik dan ook op naar de mensen in mijn kennissen- en vriendenkring die zich als ondernemer profileren. En dat zijn er steeds meer. Het barst van de zzp’ers en eenmansbedrijfjes waar de enige werknemer directeur en loopjongen is en maar moet afwachten of er voor zijn product een markt, een koper, een gebruiker is die er iets meer voor wil betalen dan het hem heeft gekost. Want daar komt het bij ondernemen toch op aan, dat je er meer uithaalt dan dat je er in stopt. En dan maakt het niet uit of je kinderspeelgoed of goede raad aanbiedt. Die angstige onzekerheid of er wel een belegde boterham te verdienen is, heeft mij er altijd van weerhouden om ook maar een paar seconden ooit te overwegen ondernemer te worden. Als kind wist ook überhaupt niet wat ik wilde worden. Had ook geen wilde fantasieën bij brandweerman of piloot, laat staan ondernemer. Sterker nog, zelfs toen ik koos voor een opleiding aan de Sociale Academie had ik geen flauwe notie van wat ik zou worden. Ik dacht maatschappelijk werker, bleken er diverse richtingen te bestaan en werd het cultureel werk. Een keuze die mij eigenlijk overkwam, maar wel een van de betere in mijn leven. En zo kwam ik uiteindelijk terecht in het ambtenarenbestaan. Daar vond ik mijn ziel en zaligheid, werken op het snijvlak waar burger en overheid elkaar ontmoeten. Beleid voorbereiden en uitvoeren. Dat was mijn pakkie an.
Ik was gisteren even op bezoek bij een Centrum voor Jonge Ondernemers. Ik zag mijn keuze van destijds bevestigd.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links