Als mij een fiks aantal jaren geleden gevraagd was wie of wat is ogterop dan had ik, zoveel fantasie heb ik wel, daar van alles bij kunnen bedenken. Op de een of ander manier was ik wel ergens in Oost-Europa uitgekomen. Het klinkt mij nog al Russisch en het zou mij niet verbaasd hebben als het een gerecht uit die streken was, een stevige maaltijdsoep met een yoghurteske nasmaak. Maar evengoed had het een merk kunnen zijn van een mooie volle wodka. Fout allemaal fout.
Sinds een fikse tijd is de vrouw van mijn neef directeur van Ogterop. Ogterop is geen zelfhulporganisatie of patiëntenvereniging. Ogterop is de naam van de schouwburg in Meppel waar mijn aangetrouwde nicht de scepter zwaait. En Lammigje Ogterop, uitbaatster van het Stationskoffiehuis was een cultureel onderneemster avant la lettre toen zij bij dat Koffiehuis een theaterzaal aanbouwde en zo in 1868 Meppel verrijkte met een schouwburg. Een schouwburg die inmiddels haar naam draagt en deze dagen het 150-jarig bestaan viert. Daarvoor heeft mijn neef een monoloog geschreven waarin hij Lammigje voor even uit de hemel laat terugkeren en dan de geschiedenis van haar Schouwburg laat vertellen terwijl zij haar fameuze groentesoep aan het bereiden is, die het publiek ook nog te proeven krijgt. Tussendoor debiteert zij haar opvattingen over de schoonheid en betovering van de kunst en rekent zij af met de bedilzucht van ambtenaren, de doodssteek voor de kunsten. Het is of ik mijn neef hoor, sinds jaar en dag cultureel ondernemer en nog veel meer!
Dat alles was voor Gade en mij reden genoeg om noordwaarts te reizen voor een altijd weer genoeglijk treffen met de familie, dit keer ook nog aangevuld met neefs dochter. Voor de voorstelling wordt er uiteraard samen in het het schouwburg-restaurant gegeten. Wat is familie hebben toch leuk.
Lammigje wordt geloofwaardig weer tot leven gebracht en even geloofwaardig zien wij haar op het Kerkplein weer ten hemel stijgen.
Gade en ik blijven een nachtje in Drenthe slapen. Als we terugrijden lijkt het weer of we met vakantie zijn geweest. Familie was al leuk, genieten maakt het nog leuker.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links