Noodbrug

De noodbrug is voor even verwijderd. Bereidwillig heb ik mij in de tandartsenstoel gevlijd. De tandarts vraagt hoe het de laatste tijd gegaan is, sinds zij de noodbrug plaatste in afwachting van een meer definitieve constructie. Ik zeg dat het uitstekend gegaan is. Wat mij betreft mag die noodbrug ook de status van permanente voorziening krijgen. Om de een of andere reden kan dat niet. Ik neem dat klakkeloos van haar aan. Zij heeft er tenslotte voor doorgeleerd en vast ook nog wel een stel aanvullende cursussen, bijscholingen en opfrisdagen voor gevolgd. Nu ben ik bij haar om te happen voor de echte brug. Die wordt door een tandtechnieker gemaakt, die aan het eind van de sessie ook nog even komt kijken. Maar eerst wordt de noodbrug verwijderd. Dat gaat met een geweldig geraas gepaard. Of er een stalen baileybrug in mijn mond was aangelegd die nu met drilhamers en kettingzagen gesloopt wordt. Het klinkt en knalt in mijn hoofd, ontploffingen waar het vuurwerk op Koningsdag maar magertjes bij zal afsteken. Het lukt haar de brug ongeschonden te verwijderen. Straks zal die weer teruggeplaatst worden. Met mijn tong voel ik de ruïneuze elementen die als fundament voor de brug gaan dienen. Het moeten toch echt wel vaklui zijn die daarop nog een redelijke ogend en functionerend element kunnen maken.
Ik moet happen. Ik zet mijn tanden en dat wat daar nog van over is in een kleffe pasta en bijt. Ik moet een tijdje zo blijven zitten, totdat de tandarts de mal uit mijn mond zal verwijderen. Mijn god, het is maar goed dat mijn vader bij het mij naar bed brengen altijd gebeden heeft voor de Heilige Apolonia. Even lijkt het of met het verwijderen van de mal al mijn tanden van mijn bovengebit in de pasta blijven kleven en ik verder deels tandeloos door het leven zal moeten gaan. Maar dan schiet de mal toch los en al mijn tanden staan nog in mijn kaak. Lang leve Apolonia. Is vroegere devotie toch nog ergens goed voor geweest. De noodbrug wordt teruggeplaatst.
De tandtechnieker komt met een aantal kleurvoorbeelden. Van stralend wit tot vaal grijs-geel. Een ding is duidelijk,stralend wit wordt het in ieder geval niet. Over twee weken wordt de definitieve brug geplaatst.