Niets

Vandaag is er niets bijzonders gebeurd. Er was geen medisch specialist die op mij zat te wachten, geen andere afspraak, een agenda met een blanco bladzijde. Maandag 11 maart, een onbeduidende dag, gewoon met 60 minuten in een uur, rond elven koffie met Gade en op de achtergrond het geluid van een omwaaiende kliko in de voortuin van de buurman. Ik aai de kat, lees de krant en los een puzzel op. Eet een boterham met kipfilet (biologisch) en het is middag geworden. Ik heb daar niets voor hoeven doen. De ochtend is vanzelf middag geworden. Maak een afspraak voor een van de komende dagen. Windvlagen. Fietsen waaien om. Code oranje. Pak mijn boek. Ik lees. Maak nader kennis met Clio die naar Venetië verhuist. Het boek valt uit mijn handen. Droom mijn eigen versie van het verhaal. Verder gebeurt er helemaal niets.
(Leestip: met na elke punt een harde return zouden er mensen kunnen zijn die het over poëzie zouden gaan hebben.)