Neef

Bijna twee maanden geleden overleed mijn nicht. Haar hele leven had ze gedeeld met haar broer, mijn neef. Allebei ongetrouwd waren ze blijven wonen in het ouderlijk huis, ook toen hun vader en moeder gestorven waren en alle broers en zussen het huis uit waren. Een boerderij eigenlijk, die allengs opgeslokt lijkt te worden door de bebouwing van het nieuwe Nijmegen. Bij de koffie en broodjes na de crematiedienst praat ik met de neef, die nu ver in de 70, het alleen zal moeten rooien. Ik zeg hem nog eens langs te komen. Hij maakt de voor de hand liggende grap niet alleen langs maar vooral aan te komen. Ik zeg dat toe, maar we weten allebei hoe makkelijk zo’n belofte is gedaan en weten ook dat zo’n toezegging weer wegebt. Niet uit onwil, de intentie is oprecht, maar vaak komt het er niet van. Zonder reden, zonder oorzaak.
Het is goed fietsweer. Ik kringelkrangel de Waalbrug over. Door de aanleg van een nevengeul wordt het bijna een puzzeltocht om aan de andere kant van de rivier te komen. De brug is aan een kant afgesloten. Een te smal fietspad moet de drukte van elkaar tegemoetkomende fietsen, brommers, scooters, wandelaars en een enkele scootmobiel verwerken. Er is bijna geen tijd om de schoonheid van de rivier in je op te nemen. Ik ben op weg naar een café aan de dijk voor een kop cappuccino. Maar het is maandag en het café is gesloten. Het huis van de neef is iets verderop. Ik bedenk me dat ik mijn belofte van een kleine twee maanden geleden kan inlossen. Ik fiets door. Neef is net van plan even er uit te gaan, maar stelt zijn vertrek graag uit. Hij vindt het fijn dat ik  aan kom. Ik vind het fijn om hem te zien. Hij heeft het lastig, zo alleen. Een heel leven gedeeld met een ander en nu alleen. Geharnast verdriet, een ingehouden snik. We drinken koffie. Hebben het over zijn zus, mijn nicht. En hoe lastig het is om een overhemd te strijken, als je dat nooit hebt geleerd.
Na een uurtje nemen we afscheid. “Fijn dat je er even was.” “Ik kom nog weer eens langs.” “Niet langs, maar aan, hoop ik.” We lachen, zoals het hoort bij zo’n grap.