Nachtkastje

In plaats van dat we iemand simpelweg te vragen welk boek hij aan het lezen is, verpakken wij die vaag vaak in het waarschijnlijk lollig bedoelde: “Wat heb je op je nachtkastje liggen?’ Raar woord eigenlijk ‘nachtkastje’ . Je zou verwachten dat naast nachtkastje ook het equivalent ‘dagkastje’ bestaat , maar mijn driedelige Dikke van Dale kent dat woord niet. Elke ochtend verandert mijn nachtkastje weer in een dagkastje, want de spulletjes die ik er op heb liggen verwijder of verplaats ik niet. Het is toch mooi dat op een nachtkastje ook overdag spullen kunnen liggen. Dat zal wel zo blijven, tenzij er een verbod komt om overdag dingetjes op een nachtkastje te hebben liggen.
Ik kom op deze wat onzinnige beschouwing omdat ik gisteren bij de presentatie van het nieuwste boek van Thomas Verbogt was in de plaatselijke boekhandel. Het was er afgeladen druk. Thomas is en blijft toch een Nijmeegse jongen. De schrijver vertelde dat hij zich altijd enorm verheugt op het moment dat een man hem toevertrouwt dat hij bij zijn echtgenote op het nachtkastje ligt. Of anders nog dat naar aanleiding van zijn dagelijkse krantencolumn hij te horen krijgt van een meneer: “Mijn vrouw staat met u op!” Veel meer is er in een schrijversleven niet te wensen.
Ik kan nog niets over het boek vertellen. Ik heb het nog niet gelezen. Wel gekocht. Ik kwam gelijk met Thomas Verbogt de winkel binnen gelopen, ruim voor aanvang van de bijeenkomst en vroeg hem nu al mijn exemplaar te willen signeren. Wij verzagen ooit samen een fotoboek over Nijmegen van begeleidende teksten, maakt het contact wat makkelijker. In karakteristieke hanenpoten schrijft hij een vriendelijke opdracht in het boek. Zo ontloop ik de lange, lange rij die zich vormt als hij na de presentatie gaat signeren.
Thuis ligt de nieuwe Thomas Verbogt niet op mijn nachtkastje. Noch een ander boek. Ik lees niet in bed. In bed slaap ik, voor dat mijn hoofd het kussen raakt ben ik al vertrokken. Het leeslampje dat op mijn nachtkastje staat, draagt volkomen ten onrechte die naam. Het boek ligt naast mijn leesstoel. Het zal maar kort onaangeroerd blijven.