Muziek

Over muziek zou je eigenlijk niet moeten schrijven. Muziek moet je horen en dan maakt het niet uit wat je voorkeur is. Voor de een zal het een lang en uitgebreid symfonisch werk zijn, voor de ander een deuntje uit de top-2000 en voor nog iemand anders het wiegeliedje dat hij zacht neuriënd zingt naast het bedje van zijn kleinkind. Muziek in alle variaties. Ik luister naar wat professor Erik Scherder daarover te zeggen heeft tijdens een op de tv uitgezonden Max-mini-college. Een van de kenmerken van professor Scherder is dat hij bijna over alles wat te zeggen heeft en elk onderwerp weer in verband brengt met de werking van de hersenen. En dit keer dus over muziek. Eerder hoorde ik de professor het al hebben over het nut van bewegen en ik vind mij zelf dan ook heel erg goed bezig als ik zijn collegetje beluister terwijl ik eindelijk weer eens op mijn hometrainer zit. Ik ga hier niet herhalen wat de professor vertelde. Dat is hier terug te zien. Maar duidelijk is dat bewegen en muziek van groot belang zijn bij het vitaal houden van je hersenfuncties. De professor kan het niet genoeg benadrukken.
Ik bespeel geen instrument anders dan mijn eigen stem die ik geregeld laat klinken in mijn smartlappenkoor ‘De Jammerlapjes‘. Mijn kinderen spelen wel een instrument, mijn dochter trompet in het Oeteldonks carnavalsorkest ‘Spuit Elluf‘ en mijn zoon heeft er zelfs deels zijn beroep van gemaakt als de toetsenist van de Memphis Maniacs. Die muzikaliteit hebben ze vast niet van mij, maar die hebben ze eerder te danken aan hun moeder die als er een engelenkoor mocht bestaan daar nu al vast de leiding over heeft. Als er iemand muziek was, dan was zij het wel.
Maar genoeg nu over muziek geschreven. Het wordt hoog tijd om even wat muziek te beluisteren. Alstublieft.