More

Vandaag pas kom ik er achter waar de naam van het museum voor staat. More is geen less, maar betekent eenvoudigweg MOderne REalisten. dat geeft dan ook direct aan waarin dit mooie museum in Gorssel is gewijd. Een puissant rijke verzamelaar is helemaal gek van realistische schilderijen die laten zien wat ze voorstellen. Geen abstract werk. Dat betekent niet dat de collectie saai of eenduidig is. Elk goed schilderij laat zich meervoudig duiden en nodigt uit tot een steeds weer andere beschouwing, een ander verhaal. De collectioneur heeft zoveel schilderijen en zo veel geld dat hij er zelfs twee musea met gemak mee kan volhangen. En dat heeft hij heel stijlvol gedaan. Hij kocht daartoe een kasteel in Ruurlo en een voormalig gemeentehuis in Gorssel. En zeker Gorssel ligt maar op een steenworp afstand van ons boshuis. Het kasteel-museum verder weg is het onderkomen geworden van zijn Willinkverzameling. Magisch realisme dat uitnodigt tot nog een verhaal, een steeds verspringende waarheid. In More-Gorssel is een dwarsdoorsnede van de eigen collectie te zien.Op de bovenverdieping wordt een wisselexpositie ingericht die pas over een paar dagen te zien zal zijn.
Op de parkeerplaats bij het museum zetten wij mijn kleine scootmobiel in elkaar, waarmee ik langs de expositie en naar het museumcafé kan zoeven. De meeste bezoekers lijken wel duplicaten van onszelf. OSM. Er zijn wel een stelletje heel erge OSM’ers bij. Zij houden bij het beschouwen van een werk het hoofd heel erg schuin en verkondigen hun opvatting luider dan voor hun gezelschap strikt noodzakelijk is. En ook door hun outfit, een kleurrijk shawltje of een opvallende haarband maken zij duidelijk dat ons soort mensen er in verschillende gradaties zijn en dat willen ze weten ook. En met zijn allen weten wij ons verbonden door de Museumjaarkaart
De appeltaart in het café smaakt werkelijk zoals appeltaart hoort te zijn. Ouderwets.