Mix

Zet aan een tafel twee interviewers en plant daarbij achtereenvolgens een fractievoorzitter die wil dat alle zzp’ers zich kunnen verzekeren, twee schrijvers die een boek geschreven hebben over de Drentse vader die zijn kinderen jarenlang opgesloten en misbruikt heeft, een prins van koninklijke bloede die zich sterk maakt voor jong ondernemerschap en vul dat aan met een mij tot op dat moment onbekende zangeres die een ondeugend liedje heeft gemaakt en zich daarbij liet inspireren door een schilderij uit het Mauritshuis van Joachem Wtewael (1566-1638) dat een slippertje van Venus met Mars verbeeld dan vraagt dat van mij als doorsnee tv-kijker een geestelijke lenigheid die de behendigheid van een skiër op de slalompiste evenaart. Oef, waarschijnlijk is dit een van de langste zinnen die ik in mijn blogbestaan heb geproduceerd. Maar die zin geeft wel weer hoe ik mij voel als ik de uitzending van de talkshow Op1 van 21 januari heb teruggekeken. Het is een vreemde mix aan gasten die niets met elkaar van doen hebben en als hun onderwerp niet aan de orde is vooral als decor aanwezig zijn. Edelfiguranten in de bijdrage van hun tafelgenoten. Deze talkshow met dagelijks wisselende gastheer en -vrouw neemt de plaats in van het gat dat Eva Jinek sloeg door naar de commerciëlen te vertrekken.
Ik weet niet of het de formule is zoveel verschillende gasten c.q. onderwerpen in een uurtje bij elkaar te persen of dat deze uiteenlopende mengeling toeval was. Maar het was wel even schakelen van het kindermisbruik in Ruinerwold naar het propageren van het maken van een slippertje in het op een kunstwerk gebaseerd liedje. Ik probeer op het gezicht van de Prins die naast de zangeres zit als het over slippertjes maken gaat, een fenomeen waar zijn opa, als dat zou bestaan, vast een eredoctoraat in had gekregen. De Prins vertrekt geen spier.
Voor mij is de show toch als een diner waarin de gangen van oesters, via erwtensoep, coq au vin en vlaflip met koffie en een likeurtje na stuk voor stuk smakelijk zijn, maar zich in één maaltijd slecht verdragen.