Magdalen

Het is al weer een tijdje geleden dat ik voor het laatst in Oxford was. Oxford is de buitenlandse stad waar ik naast Parijs en Pskov het meest geweest ben. Kleef niet meegerekend. Ik was zo vaak in die mooie stad omdat daar een paar jaar lang de zus van Ex woonde. Met enige regelmaat gingen Ex en ik er op bezoek. Ik was er een keer op vakantie met Zoonlief en de laatste keer met Gade.
Oxford is de stad van de universiteit die gevormd wordt door zijn tientallen ‘colleges’. Ik heb er veel bezocht en mij vergaapt aan de middeleeuwse ambiance. Vaste pleisterplaats tijdens de vele stadswadelingen die ik er maakte,  was ‘The Nose Bag’, een plezierig restaurantje met het heerlijkste gebak dat je je maar denken kunt. Op weg naar ons toenmalige logeeradres kwamen we als laatste altijd langs Magdalen College. Een robuust gebouw met een even robuuste toren, Magdalen Tower. De Engelse uitspraak is onnavolgbaar. Magdalen, genoemd naar Maria Magdalena, hoor je uit te spreken als [mohdlin]. Zo doet ook Daniel Hyde, de dirigent van het Magdalen College Choir, het. Hij introduceert zijn koor bij het concert in de Stevenkerk, waar ik gisteren was. Het is een jaarlijkse traditie geworden, een College Choir uit Engeland vlak voor Kerst in de Stevenskerk. De kerk zit vol, heel vol. De mannen en knapen van het koor zingen de sterren van de hemel . Engelen gelijk. De keren dat Gade en ik in Engeland zijn zoeken we ook altijd uit of er een Mis is met een goed koor is. Soms krijg je er ook nog een inhoudelijk preek gratis bij. Maar de zang is altijd verbluffend en ontroerend. Zo ook bij dit koor.
Magdalen College is het College waar Oscar Wilde studeerde. Daar heb ik dus wat extra’s mee. Ik kocht in Oxford ooit een stropdas van het Magdalen College in zo’n herenmodewinkel die alleen in Engeland nog bestaan. Een van de weinige stropdassen die ik zelf kocht en die ik werkelijk versleten heb omdat ik hem heel lang dagelijks droeg.
In de pauze raak ik aan de praat met een van de zangers. De Nose Bag kent hij niet, maar bedankt me voor de tip. Ik vertel hem dat ik een fan ben van Oscar Wilde. Hij antwoordt zoals alleen Engelsen dat kunnen: “Who isn’t?”