Maandagauto

Volgens mij zit er in de auto’s van vandaag de dag veel te veel elektronica. Verderop zal ik vertellen hoe ik op deze gedachte kom, maar eerst een herinnering. Mijn eerste auto was een Ford Taunus, waarvan ik nog steeds het kenteken weet 53-88-MK. Het was een auto van de zaak, die ik vrijelijk privé mocht gebruiken. In de tijd was het woord ‘bijtelling’ nog niet uitgevonden, laat staan dat ik van de fiscus ook maar iets bij mijn inkomen moest tellen. Ja, sommige dingen waren vroeger inderdaad beter. Als er iets aan de auto haperde reed ik naar de Ford-garage, waar de monteur mij vroeg de auto even te starten. Met een meditatieve aandacht luisterde hij naar het motorgeluid en zij dan na een tijdje dat hij het al hoorde. En zijn auditieve diagnose was altijd de juiste. Nog steeds  bewonder ik die monteur om zijn kennis van mijn Ford.
Sinds een paar maanden hebben Gade en ik een nieuwe auto.  Een automaat, onze tweede Citroën. Het rijden in een automaat is een heus pretje. Een pretje dat onlangs een ernstige deuk kreeg. Nee, ik botste niet met een ander voertuig. Dat zou niet eens mogelijk zijn geweest.De auto bleef op zijn plaats, Als ik een paar dagen geleden de auto start gaan alle lichtjes op het dashboard knipperen en lijkt het op een te overdadig aangelicht kersttafereel. Die lampjes doen het allemaal wel, maar de motor zelf doet niets op een klein hikje na. De rest is stilte (Hamlet, akte 5, scene 2).
De volgende dag komt de Wegenwacht. En zelfs als hij, zoals de Ford-monteur destijds. op het gehoor een diagnose had willen stellen was dat onmogelijk geweest. De motor zwijgt. En dan blijkt dat mijn auto meer een computer is dan een voertuig. Via zijn tablet leest de wegenwacht de mogelijke kwaal uit. Het lijkt de accu te zijn. Met zijn hulp krijgen we de motor weer even aan de praat. Genoeg om de garage te bereiken waar ze de diagnose  van de Wegenwachter delen en een splinternieuwe accu monteren .
Van een paar mensen krijg ik te horen dat zij zich verbazen dat wij überhaupt weer een Citroën aanschaften.
Bij de garage start ik de auto. Lichtjes blijven uit, motor draait naar behoren. Het is dinsdag, niet de dag voor een maandagauto.

2 reacties op Maandagauto

  1. wim van dam schreef:

    Met elektrische fietsen heb je soms ook zoiets. Eergisteren probeerde ik de verlichting te ontsteken (hoewel ontsteken een uitgebreide term is voor op een knopje drukken). Het enige resultaat was dat het dipslay weigerde en daarmee verder alle functies van de fiets waarvoor je hem hebt.
    Vanmorgen naar de fietsenmaker. De eerste snapte er ook niks van. De tweede, een kenner weet ik al langer, zei: de steuntjes van het display zin te ver uit elkaar geweest. En ja, de steuntjes weer wat dichter bij elkaar gebracht en alles werkte weer perfect. Daar heb je niet eens een citroengarage voor nodig.

  2. Rein Verdijk schreef:

    Niks mis met een Citroën hoor Jan. Heb ruim 40 jaar met diverse modellen met veel genoegen meer dan 1 miljoen kilometers gereden! Dus laat die mensen maar kletsen want die hebben nooit het fabuleuze rijgenot van Citroën ervaren…..!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *