Loopband

De vakantie is definitief voorbij. De zomer is niet voorbij. Naar ik heb begrepen, is er in Nederland dit jaar geen zomer geweest. En wat niet geweest is kan ook niet voorbij zijn. In Engeland genoten wij, toen hier de regen toesloeg, van drie zo goed als droge weken met een mild zonnetje. Maar die vakantie is al een tijdje voorbij. Maar nu is de vakantieperiode dus helemaal afgelopen. In juli en augustus ligt namelijk mijn wekelijks fitnessuurtje stil. Dat mag je wel op een andere tijd inhalen, maar in dit soort zaken moet je niet overdrijven. Gisteravond was het de eerste maandag van september, dus ging ik weer plichtsgetrouw naar de oefenruimte. Toen ik daar aankwam wist ik niet wat ik zag. De eerlijkheid gebied mij te zeggen dat tot voor kort er in die ruimte wat apparaten stonden die duidelijk hun beste tijd gehad hadden. Het was al gauw erg warm in de niet al te fors bemeten ruimte. Maar het is een gezellig oefengroepje, sympathiek begeleiding, dus dan ben je wat minder kritisch op een aantal andere zaken. Dat de loopband af en toe vast liep en  de crosstrainer beide wereldoorlogen leek te hebben meegemaakt, kniesoor die daar oplette.
Maar welk een verandering. De stagnerende loopband en antiek crosstrainer waren vervangen door glanzend nieuwe toestellen en de twee wat oudere hometrainers hadden plaatsgemaakt voor exemplaren waarop Bouke Mollema met twee vingers in de neus de Vuelta zou kunnen winnen. En er was airconditioning gekomen. Ik vond het heerlijk koel en dat terwijl hij niet eens aanstond, zo’n goede airco was er aangelegd. Alleen de aanblik van het toestel was genoeg voor verkoeling. Een soort placebo-effect. De loopband had nog meer allure. Uitgerust met ventilatoren en aansluiting voor je mp-3 speler en ik weet niet hoeveel oefenprogramma’s. Het enige wat je in de vernieuwde ruimte nog wel zelf moest doen, was zelf lopen, roeien en fietsen. Dat was heel ouderwets nog het zelfde gebleven.