Lichtstad

Het is zaterdagmiddag. Op naar Eindhoven, Gades geboortestad. Er zijn twee goede redenen. Gade heeft een afspraak met een kunstenares om het een en ander te bespreken en we gaan op het jaarlijkse nieuwjaarsbezoek bij haar neef. Als we op de rondweg rond Eindhoven komen weet mijn Tomtom het niet meer. De wet van de remmende voorsprong werkt. Ik kocht een van de eerste Tomtoms, maar paste het kaartenbestand niet aan. Volgens het apparaatje moeten we ergens afslaan waar geen afslag meer is en bevinden wij ons volgens haar (ik krijg mijn aanwijzingen van de Vlaamse Eva) midden in een weiland. Eindhoven heeft wat afgebouwd aan zijn omringende wegennet de laatste jaren. Gade neemt de functie van de Tomtom over. “Hier naar links, we maken er geen nostalgische toer van.” Hadden we dat wel gedaan dan waren langs de plaatsen van haar jeugd gekomen. Nu vertelt ze nog waar eerste jeugdvriendinnetjes en leraren waar ze verliefd op was, woonden als we er bij toeval langs komen. We rijden langs het Evoluon, dat merkwaardige relict uit Philips’ voorbije gloriejaren. Wordt het toch nog een beetje een heimwee-toer.
Na het bezoek aan de kunstenares rijden we door naar de Neef en zijn vrouw. Tot onze verrassing zijn ook hun dochters met kroost er. Drie kinderen, die zoals dat hoort alle aandacht vragen. Het is bijna alles van de weinige familie die Gade nog rest. Het bezoek is een traditie. Oorspronkelijk steeds op de eerste dag van het nieuwe jaar, nu op een dag zo vroeg mogelijk daarna die schikt.
Het verdere stramien van de dag is ook vertrouwd. Eindigt gewoontegetrouw met een lang niet eenvoudig en ook nog eens zeer voedzame maaltijd en gesprekken over familie, relaties en ouder worden. Na het hoofdgerecht, maar ruim voor het toetje, zeg maar gerust dessert, klinkt een droge tik en valt alle elektriciteit uit. In heel het stadsdeel, misschien wel in de hele stad. De lichtstad doet zijn naam geen eer aan. Het toetje wordt bereid met het licht van waxinekaarsjes. De gesprekken lijken ook wel op een zachtere toon gevoerd te worden. Het is nog volmaakt donker als we tegen het begin van de nieuwe dag wegrijden. Het is net volle maan geweest. Het enige licht dat over de lichtstad schijnt. In de huiskamers zien we zacht kaarslicht flakkeren.