De wolken, nooit zo schoon dan als ze, omrand
Door zolderramen, langs de lucht bewegen.
Er zijn van die klusjes om, aan en in het huis waarvan je geregeld tegen elkaar zegt dat er hoognodig iets mee moet gebeuren. Vaak zijn dat zaken die wat uitstel gedogen, soms betreft het urgentere zaken, maar ook bij die laatste moeten we geregeld constateren dat we weer niet toegekomen zijn aan het zelf opknappen van het euvel of het inschakelen van het roemruchte ‘mannetje’. Voor het opschilderen van binnen- en buitenkant van het huis zijn er afspraken gemaakt met een schilder, maar die heeft pas over een paar maanden tijd. Dat is bij heel veel handwerklieden het geval. Heel Nederland lijkt zich wel aan het opknappen, repareren, verbeteren.
Ik ben geen doe-het-zelver. Nooit geweest. Mijn inzet in het beheer van de woning beperkt zich tot het vervangen van een stekker. Maar hoe vaak komt dat voor? Het enige klusje wat ik wel met enige regelmaat uitvoer is het uitruimen van de vaatwasmachine, maar dat mag geen naam hebben. Nee, ik zou nimmer kandidaat kunnen zijn voor het programma ‘Help mijn man is een klusser’. Op dat gebied is er niets van mij te vrezen.
Een tijdje geleden kwam Gade tot de ontdekking dat een lichtkoepel op ons platte dak tekenen van oudheid begon te vertonen. Waren dat nu echt kleine lekplekjes? Samen kwamen we tot de bevinding dat we op zoek moesten naar een ‘mannetje’ die ons daarin zou kunnen beraden. Geregeld moesten we constateren dat er door geen van ons actie was ondernomen.Tot gisteren. Bij de overburen was een dakdekker aan het werkt. Vallen lichtkoepels ook onder de deskundigheid van een dakdekker? Ik sprak de dakdekker aan en warempel hij kon nu wel even kijken, had even wat tijd. Hij klom ons dak op en kwam tot de conclusie dat onze koepel op was, afdekstrips waren verrot en als nu niet spoedig ingegrepen werd zouden wij een huis met een open dak kunnen hebben. Ik had geen behoefte aan een cabrio-woning. Ik vroeg wanneer hij de nodige werkzaamheden zou kunnen uitvoeren. Zij verbijsterende antwoord was: “Nu!” Als ik akkoord was zou hij onmiddellijk naar de groothandel gaan om een passende koepel aan te schaffen en het kaduke exemplaar vervangen. Hij noemde een prijs. Ik kon niet met Gade overleggen, die was elders doende. Ik ging akkoord.
Anderhalf uur later was het karwei gepiept.
Trots melde ik bij Gade toen zij thuiskwam dat de lichtkoepel vervangen was. Het voelde alsof ik het klusje zelf geklaard had.
A je to