Licht

Ik weet niet of dat alleen bij ons gebeurt of dat het een verschijnsel is dat ook andere mensen, huishoudens, gezinnen treft. Het is niet een wereldschokkend iets, niet iets dat je leven nu totaal op zijn kop zet, maar het lijkt een bewijs dat toeval nu juist wel of juist niet bestaat. Het is maar welke kant je op redeneert.
Onlangs begaf een lamp het. Het was de lamp op de gang. Je drukt op het lichtknopje en er gebeurt niets. Een wat overbodige reactie is dat je op zo’n moment het knopje een aantal keren  achter elkaar aan en uit doet, als om je zelf te overtuigen dat de lamp inderdaad kaduuk is. Op zo’n moment neem je je voor om gauw de lamp te vervangen, maar ach, je weet hoe dat gaat. Er komt iets tussen, andere kleine besognes komen er voor in de plaats en voor je het weet is het ochtend de volgende dag. Het is licht genoeg om dan te vergeten dat de lamp stuk is en ’s avonds als het donkert en je weer voor niets op het lichtknopje hebt gedrukt is de winkel die lampen verkoopt gesloten. Morgen dan maar. En morgen wordt overmorgen, en de dag daarna, en de dag weer daarna. Totdat ook de lamp in een ander halletje het begeeft en warempel een of twee dagen later ook nog een van de lampjes naast de grote spiegel in de badkamer wat flikkerend licht afgeeft om het tenslotte helemaal dienst te weigeren. Het lijkt een georganiseerde actie van de de gezamenlijke lampen om duidelijk te maken  dat zij vervangen willen worden. Want een lamp die geen licht meer kan geven is volstrekt nutteloos. Is het toeval dat die lampen kort na elkaar er de brui aangeven? Bestaat toeval dan toch of bestaat toeval juist niet. Of hebben lampen een soort genootschap dat in een niet te bevroeden solidariteit voorschrijft samen uit te doven. Een collectief besluit?
Vanmiddag zijn er drie lampen vervangen. Zij boden geen verzet.