Toen in 1973 mijn zoon werd geboren was er nog geen internet, althans niet voor huiselijk gebruik. We belden nog met een vaste bakelieten telefoon en handgeschreven brieven waren niet niet vervangen emailberichten. Sterker nog, in die dagen kon je met een telefoon alleen maar bellen of gebeld worden en alleen soldaten kenden een wachtwoord waarmee zij konden bewijzen dat ze niet tot de vijand behoorde.
Een paar jaar later deed de huiscomputer zijn intreden, de Commodore 64. Het lukte zelfs mij op daar wat eenvoudige opdrachten te programmeren. Ik stond verbaasd van mijzelf. Maar daarmee had ik ook de grenzen van mijn kunnen op dit gebied bereikt. Zoonlief, intussen een tiener ging op computerkamp en overvleugelde mij in kennis en vaardigheid op alle mogelijke manieren. Floppy-disc, ROM en RAM, hardware en software, termen waar hij naar believen mee strooide waren voor mij begrippen aan het worden uit een wereld die nooit helemaal en zelfs niet een beetje de mijne zou worden. Zijn kennis en kunde, daar kon ik wel op varen. Hij was het die mij roelofs@eu cadeau deed en mijn steun en toeverlaat werd als er iets met mijn computer en later laptop aan de hand was. Vaak was dat het gevolg van een door mij verkeerd ingedrukte knop, waardoor schermen verdwenen en andere niet verwachte zaken gebeurde. Hij werd en is nog steeds mijn privé helpdesk die verschillende functies op mij laptop programmeerde en mij verzekerde mij niet druk te aken over de al dan niet aanwezige authenticiteit van een en ander. Als er weer eens wat gewijzigd of aangevuld moest worden deed hij dat voor mij met alle plezier onder de strikte voorwaarde dat hij niets hoefde uit te leggen(ik zou het toch niet snappen).
Gisteren kreeg ik de mededeling dat ik mijn Word programma niet meer kon gebruiken. Zoon ging aan de slag en haakte mijn computer aan aan zijn volstrekt legale apparatuur. Iets wat van de mijne bleek nog nooit gezegd had kunnen worden. Van zijn huis uit kon hij in mijn computer kijken en de nodige verfrissingen aanbrengen. En dat alles volstrekt legaal.
Ik heb steeds minder om te biechten, nu ook mijn Word 100% legaal is (neem ik aan?).
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links