LaVergne-6

De lindeboom voor ons vakantiehuis zorgt niet alleen voor een lommerrijk plekje, maar aan een van zijn brede takken hangt ook een schommel. Het lijkt, zonder al te veel fantasie, of de schommel uit de boom groeit. De schommel lijkt al minstens net zo oud als de boom zelf. Twee roestige ijzeren kettingen komen uit het bladerdek gepiept en gaan over in  vier touwen die een niet al te stevige indruk meer maken. Aan het einde een plankje met vier gaten waar de touwen door heen gaan  .De knopen die er in gelegd zijn maken een wat verweerde indruk. Ik zal het niet wagen de tak, het touw en de schommel zelf op zijn sterkte te onderzoeken. Soms moet je gewoon maar aannemen dat, als je het zou willen, de schommel je wel zal houden, of niet. Ik ga het niet proberen. Ik geloof zo wel dat de schommel mij nog zou kunnen houden, maar mijn twijfel is groot genoeg om het niet echt te testen.
Een stil hangende schommel lijkt te wachten op het kind dat hem zal gaan gebruiken. Als kind heb ik veel geschommeld.  Mijn vriendje had een schommel in de tuin. Enige twijfel aan de sterkte had ik niet. Ik vertrouwde de vader van mijn vriendje van wie ik zeker wist dat hij dit speeltuig zo sterk had gemaakt dat het ons beiden, mijn vriendje en ik, met gemak kon dragen. De uliteme test was dat de vader zelf schommelde. Er kraakte niets, geen touw brak en wij tweeën zwiepte ons op tot grote hoogten, haast parallel aan de aarde.
Thuis in Nijmegen staat midden in de stad het beeld van een stilhangende schommel. Het staat op de plaats waar eens de speelplaats was van een school, die werd weggevaagd door een oorlogsbombardement. Tientallen kinderen werden het slachtoffer, de stille schommel wacht op hen. Ze zullen nooit meer komen.
De enige die deze weken onze lindenboomschommel gebruikt is de wind, die hem zacht heen en weer wiegt. De schommel houdt de wind met gemak.