Landschap

De vraag die ik me nog nooit gesteld had, was in welke landschap ik het best zou gedijen. Waar ik me het meeste thuis zou voelen. Ik voel me zo verbonden met de stad, erger nog met mijn stad, dat ik mezelf zelden gesitueerd had in een niet-urbane omgeving. Ik ben een mens van de klinkerwegen, de verkeersdrempels, de bovenhuizen. Ik ben een stadsmens. Denk ik van me zelf. Ja, op vakanties kan ik genieten van weidse omgevingen, glooiende bergen, lieflijke kusten en verborgen eilandjes. Maar ook van steden en stadjes, van een dorpsplein met platanen, een wiebelend terrastafeltje en wankel stoeltje. Ik hou van een oude kerk waarvan de deur niet op slot zit, waar een eenzaam kaarsje brandt voor een oud Mariabeeld en je voelt dat hier al eeuwenlang in het ongelooflijke werd geloofd.
Als men mij zou vragen wat ik een van de mooiste plaatsen van ons land zou vinden dan zou ik onvoorwaardelijke kiezen voor de Ooijpolder, de buur van mijn stad. Ik stak al vaker de loftrompet over dat gebied, zijn groene weiden, zijn blauwe lucht, de brede rivier en het silhouet van de stad op de achtergrond. Ik zag gisteren die keuze, of liever voorkeur bevestigd. Ik bezocht het Informatiecentrum Nederlands Cultuurlandschap. Tegen de stuwwal aan worden in miniatuur 10 Nederlandse en 1 Engels landschap gepresenteerd. Van Zuid-Limburg, via Oost-Brabant naar Drenthe, Friesland en Zeeland. Geen landschap is natuurlijk gevormd. Overal greep de mens in. Bemeste zijn land, groef kanaaltjes, waterde af, trachtte met heggen en hagen de wind te beteugelen, bouwde terpen en slechtte die ook weer. Het was alsof ik lopend over de smalle paden van het centrum in een helikopter boven de landschapjes vloog. Zag streekeigen gebouwtjes,heel het land op een paar vierkante decameter. Mooi, maar voor mij geen Drenthe, geen Friesland of Zeeland. Ja, voor een weekendje, een kort vakantie. Ik heb  aan mijn stad met daar vlak naast de polder genoeg. Dat is het landschap waar ik in floreer, me thuis voel. Meer nog verbonden mee weet. Dat is mijn landschap, mijn biotoop.