Eerst was er nog even die verjaardag te vieren. Een gebakje, een babbeltje, een drankje, een hapje, een dansje en nog een babbeltje. Zo’n verjaardag dus, precies zoals die hoort te zijn. Bekend en nieuw gezelschap, maar hoe dan ook aardig, erg aardig. Aan het eind van de middag was het partijtje voorbij en werd ons een prettige vakantie gewenst. Nu blijft het natuurlijk altijd weer de vraag of je als gepensioneerd koppel wel op vakantie kunt gaan. Je hebt al vrije tijd te over en hoeft je dagen alleen maar te vullen met dingen die je leuk vindt. Behalve wanneer de een of andere medische specialist je ter controle ontbiedt. Dan heb je het uiteraard nog zelf voor het zeggen of je aan die invitatie gehoor geeft. Ik vertoon dan toch vooral risicomijdend gedrag en vervoeg mij keurig op de afgesproken dag en tijd bij de behandelend geneesheer. Maar nu de komende veertien dagen dus niet. Wij reizen af naar ons tijdelijke buitenverblijf. Wij gaan op het huis van vrienden passen die tijden weg zullen zijn, dwars door Europa. Het is een riant huis met veel, heel veel tuin, waarvan een deel zelf het bos wordt genoemd. Wat mij betreft is er, zeker als je het vergelijkt met onze eigen stadstuin, sprake van een landgoed. Aan de overkant van de straat ligt Duitsland en dat draagt toch ook weer bij aan het vakantiegevoel, nog eens versterkt doordat er over het bed in de slaapkamer een heuse klamboe hangt. Ik denk dat dit een van de eerste keren is dat Duitsland en een klamboe in een zin verenigd bijdragen aan een vakantiegevoel.
Het huis is rijkelijk voorzien van boeken, zodat ik mij afvraag of ik wel toe kom aan de meegebrachte literatuur. Dat wordt grasduinen door de boekenkasten. Grasduinen op een landgoed, ja dat is ook vakantie. Om nog maar te zwijgen over de kippen en de haan die door Gade liefdevol verzorgd zullen worden de komende twee weken tot wij hier door anderen afgelost worden.
In ons huis wordt Harrie liefdevol verzorgd door de vrienden die daar als huisbewaarder optreden. Ons huis, tien kilometer van hier. Voor vakantie hoef je niet per se ver weg.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links
Ver of niet, een hele fijne vakantie, Jan! En geniet maar van de eitjes.