La la land

Ik houd van musicals en schaam mij daar niet eens voor. Als Gade dan ook voorstelt om naar de film te gaan en daarvoor haar oog heeft laten vallen op de musicalfilm’La La Land’ is er maar weinig overredingskracht voor nodig om mij daar mee naar toe te laten. Zeker niet als we ook nog afspreken voor de film samen een hapje te eten in het aanpalende restaurant. Gade moet eerst nog naar een andere afspraak, maar we treffen elkaar precies op het afgesproken tijdstip. Het zwijn smaakt ons uitstekend, de opmaat voor een mooie avond.
De zaal zit zo goed als helemaal vol. De film heeft wereldwijd lovende recensies gekregen en al verschillende prijzen gewonnen voor beste acteur en actrice en beste film .Er wordt her en der wat gefilmfestivald met een keur aan prijzen. Dat trekt publiek. Ook Nederlandse recensenten waren niet karig met het uitdelen van sterren bij de beoordeling van de film. Vier, ja zelfs vijf waren haar deel.
Vol verwachting nestelen wij ons op stoel 3 en 4 van rij 9. Prima plaatsen. Ik ga het verhaal van de film niet navertellen. Lees dat maar op bijgaande link. Het is een luchtig verhaaltje, zichzelf kwalificerend als een ‘dramedy-musicalfilm’. Dat had misschien al een beetje wantrouwend moeten maken. Dramedy, dat lijkt op vlees noch vis, geen drama, geen comedy. Kan ook net zo goed een ondefinieerbare hutspot worden. De film valt mij wat tegen. De te weinige dansnummers zijn gelikt, maar niet adembenemend en het verhaal is standaard.
Als ik in de zaal zit bij een theater-musical is er na een wervelend zang- of dansnummer een warm applaus. De band tussen publiek en spelers is gelegd. Het openingsnummer van La La Land mag er zijn. Het is wat mij betreft het hoogtepunt van de film. Maar na die scene blijft het angstwekkend stil in de zaal. Bioscooppubliek applaudisseert niet tijdens de filmvertoning. Komt de beleving van de film niet ten goede. De film blijft op het doek hangen en komt niet echt de zaal in. De zaal, die ik na afloop lichtelijk teleurgesteld verlaat.