Kunst

Soms krijg je zo maar in eens een mooie middag in de schoot geworpen. Gistermiddag was dat het geval. Uitreiking van de Gelderse Pauwenveer, de prijs van het Prins Bernhard Cultuurfonds. De laureaat dit jaar was de Nijmeegse groep Theater aanZ. Het oude fort waar de festiviteit plaats vond was bomvol. Iedereen was er. Veel oude  bekenden. De groep wordt gedragen door Marian van Hoof en Jolanda de Groot. Met beide dames heb ik een plezierige geschiedenis. Marian zag ik decennia geleden een prachtige rol spelen in Pirandello’s “Zes personages op zoek naar een schrijver” en sindsdien houd ik van haar. Bij een initiatief van Jolanda, dat helaas een te kort leven was beschoren, zat ik in het bestuur. Het programma bevat de verplichte figuren van introductie, juryrapport, prijsuitreiking (een beeld van Ronald Tolman, een oorkonde en € 25.000), dankwoord. Gelardeerd met een extract van het kunnen van de theatergroep. Maar die worden stuk voor stuk met zo veel verve en betrokkenheid gebracht dat het een aaneenschakeling van genieten is. We krijgen goed inzicht in het werk van de groep, de jury geeft een gedegen verantwoording van zijn besluit, de commissaris van de koning laat zien waar hij voor staat en de acteurs geven een bewijs van hun professionaliteit. En dan komt het dankwoord van Marian. Samenvatten van haar prachtige toespraak zou die toespraak alleen maar onrecht doen. Het thema is wanneer is iets kunst? Zij neemt ons mee door haar leven en stopt bij de momenten waarop zij zich afvroeg of iets kunst was. Dat naar aanleiding van de eerste vraag van  een bezoekend jurylid: “Is wat jullie doen kunst?” Ze voert ons mee naar klein Brabants dorpje waar zij momenten van grote ontroering beleeft en ons daar getuige van laat zijn en steeds durft zij de vraag te stellen: “Is dat kunst?” En de vraag stellen is hem beantwoorden. Met haar welgekozen woorden betrekt ze ons bij de vraag en het antwoord. Haar presentatie ontroert me, en mij niet alleen. Ik hoop dat we de tekst van haar dankwoord nog eens ergens terug kunnen lezen. Het is een toespraak die ingelijst hoort te worden. In een gouden lijstje.