Mijn verzadigingspunt is bijna bereikt. Zo niet al helemaal. Ik kan de tv niet aanzetten of daar verschijnt een van de lijsttrekkers voor de komende verkiezingen in beeld. Het maakt niet uit welke van de openbare netten ik aanklik of ik kijk in het gezicht van een politiek coryfee. Zelfs de commerciëlen doen van harte mee aan het zo veel mogelijk in beeld brengen van de kandidaten. Debatje hier, debatje daar. In tweetallen, met zijn vieren, met zijn allen. Voor mij hoeft het niet meer. Ik heb er genoeg van. Al dat gepalaver, al die holle ingestudeerde frasen, al dat door elkaar gepraat. Ik hou niet meer van die gezichten. Niet van de steeds angstiger wordende oogjes van Roemer nu zijn partij in de peilingen achteruit gaat, niet van de steeds breder wordende grijns van Samson nu zijn partij wat minder lijkt te gaan verliezen dan gedacht. Ik heb genoeg van Rutte’s versteende glimlach en van de droge mond van Wilders. Het zalvende geluid van Sap, noch het geneuzel van Van der Staaij kunnen mij bekoren. Buma wordt steeds onzichtbaarder en Pechtold wacht nietszeggend af. Maar het is nog lang geen 12 september. Nog zeker een dag of acht zullen de media geteisterd worden door onbenul en vage retoriek. En is het niet de televisie dan is het wel mijn eigen dagblad dat mij lastig valt met de verkiezingen. De achterpagina van mijn krant is helemaal op een badinerende wijze gewijd aan 9/12. Maar zelfs die wat guitige toon maakt het niet dragelijker.
En als dan straks de verkiezingen geweest zijn komt het onmogelijke getouwtrek over wie met wie en met wie niet. En wedden dat we zullen gaan proberen België te overtreffen in de langste formatieperiode ooit. Maandenlang beelden van het Binnenhof, gesloten deuren, microfoons ontlopende politici. En intussen gaat dit land moreel, financieel en economisch naar de ratsmodee. En geven al die jongens en meisjes rondom het Plein elkaar daar de schuld van. Het blijven sombere tijden, maar ik hoef er even niets meer over te horen. Ik laat de debatten op Nederland 1,2,3 en RTL 4 en 7 voor wat ze zijn. Gebakken lucht.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links
H E L E M A A L met je eens!
En zo is het !!!