Keuring

Over een paar maanden hoop ik 75 te worden. Nee, dit is geen vooraankondiging van de festiviteiten die zich mogelijk op deze heuglijke dag zullen afspelen. Zoals de laatste jaren gebruikelijk zal zelfs dit markante aantal jaren op bescheiden wijze in kleine kring aandacht krijgen. De tijd van grote feesten in een huis afgeladen met mee-etende gasten is al een paar jaar voorgoed voorbij.
Op de dag dat ik de driekwart eeuw volmaak verloopt ook mijn rijbewijs. Ik hoorde alarmerende berichten over achterstanden bij het Centraal Bureau Rijvaardigheid die zouden kunnen betekenen dat zelfs bij fysiek en geestelijk welbevinden het wel eens langer dan gedacht zou kunnen duren dat er en nieuw rijbewijs ter beschikking kwam. En zonder geldig rijbewijs mag je niet als chauffeur met een auto de straat op.
Een tijdje geleden krijg ik bericht van het CBR dat de datum dat mijn rijbewijs verloopt naderbij komt. Ik meld mij aan en krijg bericht dat ze mijn Gezonheidsverklaring ontvangen hebben maar dat ze meer informatie van artsen nodig hebben. Ik krijg wel vijf verwijzingen voor de verschillende kwalen waar ze meer van willen weten. Vandaag heb ik een afspraak met een arts die van het doen van keuringen haar werk heeft gemaakt. In het souterrain van haar woning heeft zij een wacht- en spreekkamer ingericht. De stapel papieren die ik toegestuurd kreeg vult zij digitaal in.Dat is het minste deel van de keuring, maar ook de keuring zelf is in een vloek en een zucht gebeurd.Ik moet mijn armen alle windrichtingen uitsteken, mijn hoofd nar links en rechts draaien alsmede mijn bovenlijf. “Dat is voor het achteruit rijden”, krijg ik te horen. Dan komen mijn ogen aan de beurt. “Dat kan niet beter” is haar commentaar. In all eerlijkheid beantwoord ik aantal nadere vragen. Zij stuurt haar bevindingen digitaal door naar het CBR. Haar wordt geen oordeel gevraagd, zij mag slechts constateren en voorspelt dat voor mijn ogen en parkinson waarschijnlijk nader onderzoek nodig zal zijn: “Dat nu eenmaal protocol.” In minder dan een uur is de keuring gepiept. Ik reken af. “Tot over drie jaar, want bij u zal de geldigheidsduur van een rijbewijs daar wel toe beperkt blijven. Tsja, protocol.”