Kerstpakket

Ik verwacht geen kerstpakket meer. In opperste bezuinigingsdrift heeft de gemeente al een paar jaar geleden besloten geen kerstpakketten te verstrekken. Voor mij dus niet meer die charmante spanning van het krijgen van dingen die je eigenlijk toch niet nodig had. Maar het hoorde wel bij kerstmis, net zoals dennengroen en de herdertjes lagen bij nachte.
Gade is al een paar dagen in gespannen afwachting van een kerstpakket. Zij is bestuurslid van een instelling die elk jaar garant leek te staan voor een overvloedig kerstpakket met veel en lekkere dingen. Snoeperijen van hoog gehalte. Dat pakket plachtte altijd een of twee dagen voor mijn verjaardag te komen en legde dan de basis onder de hapjes en versnaperingen tijdens de uitbundige viering van mijn geboortedag. Bovendien ontsloeg het tot genoegen van Gade de verplichting van het nuttigen van te veel zoetigheid. Daar zadelden wij de verjaardagsgasten dan mee op.
Al een paar dagen lang wacht Gade nauwelijks geduldig af. Als er gebeld wordt, veert zij op, zeggende: “Kerstpakket!”. Maar zij wordt telkens weer teleurgesteld. Het is de bezorger van de “Brug” voor zijn jaarlijkse fooi of een bode die een postpakket voor de buren heeft.  Maar geen kerstpakket voor Gade. Ik opper dat de organisatie waarvan zij het pakket verwacht ook wel eens op bezuiniginsgronden de jaarlijkse traditie om zeep heeft moeten helpen. Het is een culturele instelling en juist op dat gebied vallen de heel harde bezuinigingen.
Op een vroege ochtend gaat de bel. Wij liggen nog op bed. Slapen uit. Gade schiet wakker en weer is haar eerste kreet: “Kerstpakket!” En weer blijkt het niet zo te zijn. Er is voor haar dit jaar geen kerstpakket. In ieder geval niet voor mijn verjaardag bezorgd.
Gade is druk doende in de keuken het eten voor de gasten die later deze dag zullen komen. En gaat ook nog even bij de supermarkt langs om wat lekkers te kopen voor de rest van mijn feestelijke dag. Misschien komt het kerstpakket maandag of dinsdag. Misschien ook niet. Maar als het wel komt gaat het mee naar het huisje in het bos waar we met vriendinnen de dagen tussen kerst en nieuwjaar doorbrengen. Gade blijft hopen en zich verheugen op een kerstpakket dat misschien wel nooit zal komen.