Kerstmis in Drenthe-1

Het is duidelijk dat Gijs,de kat van mijn neef, de afgelopen dagen gezelschap gemist heeft. Een vriendelijke buurvrouw heeft gezorgd dat hem aan eten niets te kort kwam, maar wat meer dan even wat vluchtige aandacht, een snelle aai, een lichte streling, kon de buurvrouw het beest niet geven. De gasten in haar befaamde pannenkoekencafé aan het eind van het pad vroegen minstens zo veel attentie.
Gade en ik worden luid miauwend welkom geheten door het beest dat in vergelijking met onze Harrie een reus is. Klagelijk klinkt zijn welkomstgroet alsof hij wil zeggen waar wij al die tijd toch gebleven zijn. Ik neem aan dat hij ons nog herkent van afgelopen zomer toen wij drie weken zijn vakantiegasten waren. Want zo’n kat is Gijs wel, wij zijn zijn gasten. Na hem een tijdje geaaid te hebben vindt Gijs het wel voldoende aandacht en vertrekt naar elders in het huis, ver weg van de woonkamer. Misschien houdt Gijs wel niet van Bachs Hohe Messe die rechtstreeks op  TV wordt uitgezonden. Voor Gijs geen Sanctus, geen Credo of Agnus Dei. Misschien is hij wel helemaal geen muziekliefhebber. Zelfs een gezellig vuurtje in het houtkacheltje is hem niet wervend genoeg zijn schuilplaats te verlaten en zich bij ons te voegen.
In anderhalf uur zijn we naar Drenthe gereden. De auto vol met proviand voor de komende dagen om de familie te voederen. Hier aangekomen tot de ontdekking gekomen dat het brood nog in de broodtrommel en de kaas nog in de koelkast ligt.Thuis. Ach, een kerst zonder brood en kaas, daar is mee te leven.Er is koffie en thee en morgen zijn er de familieleden die de ontbrekende spullen zullen aanvullen.
De Hohe Messe is afgelopen.Gijs komt uit zijn schuilplaats en nestelt zich met Gade op de bank. Zij dient hem als kussen. Gijs ziet dat het goed is.  Snort zachtjes voor zich uit. Maar kiest dan toch weer voor zijn eigen dekentje, dicht bij de haard.