Kerstkaart

Moet de stroom nog op gang komen of is het aantal kerstkaarten dat Gade en ik dit jaar zullen krijgen inderdaad minder dan andere jaren? Het was niet ongebruikelijk dat rond deze tijd de trap naar boven al versierd was met tientallen kaarten van verschillende omvang en zeer divers van afbeelding. Nu is het aantal kaarten nog te weinig om ze op te hangen. Het zou een pover gezicht zijn, die paar kaarten op een verder lege trapopgang.
Er waren jaren dat ik zelf een fanatiek kaartschrijver was en met kerststempels maakte ik van de enveloppe  een ‘minimal stamp art’ werkje. Ik besteedde er aandacht aan. Nu kom ik niet verder dan het beantwoorden van de kaarten die we binnenkrijgen en volsta ik met het plakken van een decemberzegel als enige versiering van het couvert. Er is ooit nog een jaar geweest dat ik de adressen kalligrafeerde, maar nu is mijn fijne schrijfmotoriek al zover heen dat mijn handschrift na twee, drie letters vervlakt tot een nauwelijks te ontwarren streepje met wat uitstulpingen die in de plaats van duidelijk leesbare letters zijn gekomen. Dat wil je toch eigenlijk geen sorteermachine of postbesteller aandoen.
De kaarten die binnen zijn vertonen de gebruikelijk verscheidenheid. Er zijn duidelijk op het kerstgebeuren geïnspireerde afbeeldingen waarin door kunstenaars de geboorte van het kindje is weergegeven, compleet met os en ezel die in het Bijbelverhaal in geen enkel hoofdstuk of vers genoemd worden, maar het zo aardig doen in het stalletje. En dan zijn er de kaarten met al dan niet gestileerde  kerstmannen, dennenbomen, kerstballen en hulsttakjes met voorbedrukte goede wensen voor het nieuwe jaar en vrolijke/gezegende (doorhalen wat niet verlangd wordt) kerstdagen.
Dit jaar van hieruit dus minder kaarten, maar dat betekent niet dat ik u niet alle goeds wens voor 2018 en dat kerstmis op de voor u gepaste wijze verloopt en dat er ook even tijd is om te mijmeren over dat godswonder dat mij steeds meer bezighoudt. Zalig Kerstfeest.