Kennis

Ik reken haar tot een van mijn meest intieme vriendinnen. Dat doe ik al jaren. Ik koester de gedachten dat we veel, heel veel, zo niet alles van elkaar weten en dat we aan een half woord genoeg hebben om elkaar te verstaan. Wat heet, we hebben zelfs geen woorden nodig om elkaar te begrijpen. Een terloopse blik, een knikje, een klein gebaar is voldoende om duidelijk te maken waar anderen uren praten voor nodig hebben of veel te veel vellen papier voor moeten volschrijven. En zelfs dan kan het nog niet tippen aan de manier waarop wij elkaar verstaan. Zo’n vriendin is het dus.
Voor haar dagelijkse brood is zij uitbaatster van een restaurant, een heel mooi restaurant, waar sfeer, bediening en exquis eten naadloos op elkaar aansluiten. Ik ga er met Gade en vrienden eten. Het is een cadeautje van ons aan die vrienden ter gelegenheid van hun zilveren huwelijk.
Ik word op de meest hartelijke en warme wijze ontvangen. We zien elkaar veel te weinig. Het is goed haar weer eens te zien. Heel goed. Wij schuiven aan tafel en zij komt met ons overleggen over wat we zullen eten en drinken. Wij willen ons laten verrassen. Ik ken het restaurant goed genoeg om te weten dat wij geen enkel risico lopen, het zal voortreffelijk zijn. Zij informeert of de keukenbrigade nog rekening moet houden met allergieën of zaken die ons gezelschap niet lust. We lusten alles, maar mijn vriend is allergisch voor rauwe appels en peren en ik kan niet tegen kaviaar. Zij knikt en zal er rekening mee houden.
Het voorgerecht wordt opgediend. Op de fraai opgediende borden prijkt ook kaviaar! Ik meld dat dat voor mij fnuikend kan zijn. Bij voorgaande gelegenheden bekwam mij dat zeer slecht en ooit rukten zelfs ziekenwagens uit om mij weer overeind te helpen. Zij schrikt, zei dat ze dat niet wist, terwijl ik tot op dat moment dacht dat we alles van elkaar wisten. Maar ik had toch geantwoord op haar vraag naar allergieën: “Kaviaar.”
“Ik dacht dat je weer eens een grapje maakte.”
“Ik dacht dat je van mij allergie wist.”
“Nee, echt niet, maar nu wel.”
Mijn bord wordt afgeruimd en vervangen door een voorgerecht zonder de voor mij zo gevaarlijke lekkernij.
En nu, nu weten we echt alles van elkaar.