Kantelpunt

Op de televisie in een kunstprogramma hoor ik iemand het woord ‘kantelpunt’ gebruiken. Het word flitst bij mij binnen. Ik hoor nauwelijks meer wat hij verder zegt, evenmin wat zijn gespreksgenoten nog te berde brengen. Zo heeft dat woord kantelpunt mij te pakken. Ik vermoed er haast een diepere betekenis achter, maar dat wordt door de Dikke van Dale  koelbloedig ontzenuwd. Die geeft als simpele verklaring “punt waarop iets kantelt of kan kantelen”.  Maar voor mij blijft dat woord een magische klank houden.
Kantelpunt. Het leidt mij tot de vraag waar in mijn leven de kantelpunten lagen. Waren die er eigenlijk wel of was er geen sprake van een kantelpunt, laat staan meerdere. Was het meer een voortglijden. Geen abrupte omwenteling en al helemaal niet het omslaan door te zware belasting, zoals Van Dale kantelen beschrijft.
Ik ga toch op zoek naar een paar kantelpunten in mijn bestaan. Was dat het moment dat Ex  bij mij vertrok? Eigenlijk niet, wat dat lag er al een tijdje aan te komen, al herinner ik mij het moment dat ze het meedeelde.
Was het een kantelpunt dat ik ooit van baan veranderde en even een onzekere toekomst tegemoet ging? Maar dat was een eigen keuze, die goed uitpakte.
Of was mijn infarct, nu al weer zo lang geleden, een kantelpunt? Mijn leven veranderde een beetje maar het past naadloos in het beeld dat in het gezin waar ik uit kwam vast pandoer was.
En waarom alleen maar kantelpunten opgezocht die een donker randje lijken te hebben. Was de geboorte van mijn kinderen niet een fantastisch kantelpunt?
De dag dat ik Gade aannam als collega, nog niet wetend wat daar de gevolgen van zouden zijn. Maar als je dat weet, is er geen sprake van een kantelpunt. Dat kwam later. Het besef van een nieuwe situatie.
Nee, hoe mooi het woord ook is, ik geloof niet zo in kantelpunten. Ik geloof meer in de geleidelijke voortgang en pas als je terug kijkt kun je misschien een punt ontwaren, een rimpeling in het bestaan.
Eigenlijk zijn er in een mensenleven maar twee echte kantelpunten. Dat is als je geboren wordt. En het tweede komt straks. Maar dan is het kantelpunt ook gelijk het eindpunt. Twee kantelpunten in een mensenleven. Daar heb ik genoeg aan.