Kandidaat

Het is nog lang geen maart, maar ik ben er vast van overtuigd dat er vanaf nu geen dag voorbij zal gaan dat we geconfronteerd worden met de een of andere politicus die een gooi wil doen naar een plaatsje in de Tweede Kamer of zo mogelijk naar een fraaie ministerspost in het volgende kabinet Rutte. Ik heb geen voorspellende gave, maar ik denk dat een volgende ambtstermijn voor Mark Rutte onontkoombaar is. In de VVD is er niemand die voorlopig om hem heen kan, dat is een gelopen race.
Naast de gevestigde orde aan ervaren politici is er rond de nieuwe verkiezingen ook steeds weer die verzameling malloten die het op de een of ander manier toch weer lukt voldoende geld en handtekeningen te verzamelen om een politiek partijtje op te richten en die met de nodige overmoed zich al rijk rekent en voorspelt dat zij toch zeker goed zijn voor een altijd overdreven groot geschat aantal zetels. Een verwachting die daags na de verkiezingen niet bewaarheid blijkt te zijn. De niet gekozene likt zijn wonden, verdwijnt en begrijpt niet dat het volk zijn goede bedoelingen niet op waarde heeft weten te schatten.
Vandaag hoorde ik op de radio van de plannen van de gesjeesde Haagse wethouder De Mos die weer een gooi naar het Kamerlidmaatschap gaat doen en met wilde plannen denkt de politiek dichter bij de burger te kunnen brengen. Ik schat hem goed voor 0 zetels. Zijn beweging zal door onderlinge onenigheid, zoals bij de meeste van dit soort partijen en bewegingen, waarschijnlijk voor de verkiezingen al uiteen vallen.
Veel meer gecharmeerd was ik van het optreden van Sigrid Kaag, de vaandeldraagster van D66, die gisteravond te gast was bij ‘Beau’. Wat een verademing. Zonder in opgeklopte retoriek te vervallen presenteerde zich iemand die wist waar zij het overhad. Als Nederland ooit toe zou zijn aan een vrouw als premier zag ik daar een mogelijke kandidate. Gezien de getalsverhoudingen zal dat er echter voorlopig niet inzitten, maar lijkt Nederland zich wel tekort te doen. Het is dat ze niet op de lijst van mijn partij staat, maar anders…