Kamervoorzitter

Gisteren kwam de Eerste Kamer voor het eerst in nieuwe samenstelling bij elkaar. Wilders kwam persoonlijk zijn troep daar inspecteren en maakte duidelijk dat vanaf nu alles anders wordt. Zij zullen de mores daar mee bepalen. Dat wordt nog een hele klus voor de beoogde Kamervoorzitter. Zoals het er nu uitziet gaat de Apeldoornse burgemeester Fred de Graaf hoge ogen gooien. Nu wil het toeval dat ik hem vorige week in Nijmegen meemaakte. Daar werd een bundel gepresenteerd  “Hoe zie jij de toekomst?”. Een aantal dichters was gevraagd daar een bijdrage aan te leveren. Ik  ook, maar het was er niet van gekomen iets in te leveren. Wel mocht ik toch om mij volledige onbegrijpbare redenen twee van mijn gedichten die avond lezen. Ook werd het eerste exemplaar van de bundel door ex-gedeputeerde Hans Esmeijer, eloquent als altijd, overhandigd aan Fred de Graaf in zijn hoedanigheid als voorzitter van de Eerste Kamercommissie voor o.a. internationale samenwerking. Het bundeltje was immers een idee van het COS, centrum voor internationale samenwerking. Over De Graaf schreef ik in een eerder blog (23/08/10): “De slottoespraak van de burgemeester van Apeldoorn is kort, zijn stem welluidend.” Dat was toen bij een concert van het NJO en het afscheid van Reinbert de Leeuw als dirigent van dat orkest. De stem van de burgemeester De Graaf is nog steeds welluidend. Maar zijn dankwoord voor de bundel was allesbehalve kort en ook weinig adequaat. Het werd een lofzang op wat Apeldoorn allemaal niet deed op het gebied van internationale samenwerking. Een voorbeeld voor het land, wat zeg ik, voor de wereld. Gemakshalve vergat de burgemeester te vertellen dat de cultuurbezuinigingen in zijn gemeente (en poëzie is ook cultuur) rigo- en desastreus zijn. Wat hij wel vertelde, het was zijn uitsmijter, dat hij nog steeds werd gedreven door een onstuitbaar gevoel van optimisme. Twee stoelen van mij vandaan zat de P.C.Hooftprijslaureaat H.H. ter Balkt. Met zijn nauwelijks te imiteren stemgeluid meesmuilde hij: “Dat is mooi, heel mooi.”
In zijn mogelijk nieuwe functie zal De Graaf zijn optimisme nog vaak heel hard nodig hebben.

2 reacties op Kamervoorzitter

  1. Rigostreus! Mooi, heel mooi!

  2. SMUILEBALK

    Waar merel en kraai zich verschuilen,
    Waar hoop is vermalen tot vrees,
    Weerklinkt in het maanloze duister
    Het zachte gesmuil van de mees.

    De mees die zó prachtig kan smuilen,
    Zo roerend en zeldzaam doorleefd,
    Dat zulks bij diverse getuigen
    Tot meesmuilen aanleiding geeft.

    in: Simon Knepper, De geur van Zeeuwse meisjes, Amsterdam 1992

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *