Kaart

Gisteren kwam de kaart binnen. Het ontegenzeggelijke bewijs van het het aanstaande huwelijk van zoonlief en mijn aanstaande schoondochter. Over een paar weken is het zover, dan zal er weer een Roelofs bij komen. Zij heeft gezegd dat ze die naam na haar huwelijk wil gaan dragen. Nu kan Shakespeare zich wel afvagen wat het belang van van een naam is (“What’s in a name? That which we call a rose, by any other name would smell as sweet.“), ik hecht er toch wel enige waarde aan. Zou een roos net zo lekker ruiken als hij stinkende gouwe geheten zou hebben? En weer een ‘Roelofs’ er bij, dat kan deze langzaam in aantal afgenomen familieloot best gebruiken.
Over een paar weken is het zo ver. Wat mij betreft wordt het het laatste huwelijk dat ik sluit. Een feestelijk slot van een carrière als BABS van bijna 25 jaar. Dat verdient een hoogtepunt en dat mag je het sluiten van het huwelijk van je zoon toch wel noemen.
Het huwelijk kondigt zich ook op andere momenten aan. Ik ben persoonlijk niet erg gek op winkelen, laat staan het kopen van nieuwe kleren. Niet dat ik het niet van tijd tot tijd doe, maar in 9 van de 10 gevallen gaat het om functionele aankopen. Voor de lol shoppen is niet of nauwelijks aan mij besteed. Voor Gade ligt dat wat anders. Die mag graag en bij voorkeur in haar eentje zich op het aanschaffen van kleding storten. Een tijdje geleden heeft zij al een soort voorselectie gemaakt en nu mag (moet) ik mee om haar bij de definitieve keuze van dienst te zijn. Nu heeft Gade wat mij betreft een voortreffelijke smaak op velerlei gebied dus het verwondert mij niet dat het mij geen enkele moeite kost mij te kunnen vinden in haar voorkeur, die ook de mijne is. Op de trouwdag zal ze er prachtig uitzien. Nu ik nog, maar dat komt wel goed.