Jubileum

Vorig jaar op deze dag begon ik met dit blog. Mijn blog is dus jarig en wordt vandaag 1 jaar. Vrijwel dagelijks heb ik trouw een stukje geschreven. Alleen op de vakantiedagen in Spanje en Engeland, wanneer ik niet beschikte over een Internetverbinding is er niets gepubliceerd. Soms haalde ik dat in door twee blogs op een dag te publiceren en zo is het totale aantal blogs tot boven de 350 gestegen. Waarom elke dag zo’n blog? Voor wie schrijf ik? Op de eerste plaats voor me zelf. Misschien wel om een beetje structuur te geven aan arbeidsloze dagen. Gade heeft dat ooit opgemerkt. Dat structuurgevende aspect van een dagelijkse blog in die reeks permanente vrije dagen die heb je als AOW’er terecht heel veel hebt. Daar heb je tenslotte je hele leven voor gewerkt.
Deze website was een cadeau van zoonlief met de opdracht maar eens te gaan bloggen. Ik ben, al zal niet iedereen dat bevestigen, een zeer gezeglijk type, dus ik ben daar toen prompt mee begonnen. En nog steeds is het leuk om te doen. Het is ook leuk te weten dat er lezers zijn. Via een rapport krijg ik elke week te horen hoeveel unieke hits ik die week heb gehad. Dat zijn er een kleine 200, rond de 30 per dag. Hoeveel verschillende mensen? Geen idee. Houd ik rekening met de lezers? Nauwelijks of eigenlijk helemaal niet. Ik schrijf over wat me bezig houdt, me opvalt. Grote dingen, kleine dingen. Vaak is een woord al genoeg om als aanleiding voor een blog te dienen. Ik merk wel dat ik sinds ik blog nog meer observeerder ben geworden dan ik al was. Vaak een buitenstaander die via participerende waarneming de zaken beleeft en dat dan in ruim 300 woorden samenvat.
Toen ik dit blog net begon en ik dit een medewerker van Gade vertelde, vroeg hij zich af hoe lang ik dat zou volhouden, elke dag een blog. “Ik wil je over een paar weken nog wel eens horen”, merkte hij op. Inmiddels zijn het 52 weken! Een heel jaar!