Jozefs kerst, een verhaal

Het was een vakman. Zo’n timmerman die wat zijn ogen zien met zijn handen maken kan. Geen probleem op het gebied van houtbewerking of hij had er een oplossing voor. Op miraculeuze wist hij de meest fraaie kruisverbindingen in elkaar te knutselen Hij was geroemd om zijn kennis en kunde en bij hem was afspraak afspraak. Iemand waar je op kon vertrouwen en die kwaliteitswerk leverde dat eeuwen leek te kunnen meegaan. Ik kende hem al zolang als ik in N woonde, een paar straten verder van zijn winkeltje, annex werkplaats waar het heerlijk rook naar vers geschaafd hout. Jozef heette hij. Dat stond ook op het houten bord met de fraai uitgesneden sierletters, dat hij elk morgen buiten tegen de muur hing: Jozef, houtbewerker. Als dat bord er hing wist je dat Jozef thuis was. Dat was lang niet altijd, want vaak had hij een klusje elders in het dorp. Soms zelfs in Tiberias, 30 kilometer verder op, maar dat was wat Jozef betrof al wel aan het eind van zijn wereld. Daar ging hij dan voor een paar dagen naar toe, samen met zijn ezeltje dat zijn gereedschap droeg. Zijn vrouw, Maria, bleef dan alleen achter. Paste op het huis of ging op bezoek bij een familielid dat net als zij zwanger was. Maar ze was altijd blij als Jozef weer thuis was. Ze hield van die man, zo zorgzaam. Ze hadden het goed samen.
Maar nu al een paar dagen hing Jozefs naambord niet meer tegen de buitenmuur en waren de luiken gesloten. Er was een volkstelling gaande. Mijn voorouders kwamen uit N en ook al was ik een paar jaar weg geweest, ik kon mij gewoon in N laten registreren. Jozef niet, die kwam uit een oud geslacht. Van een buurman hoorde ik dat hij een paar dagen geleden naar B, de stad van zijn voorvaderen  op weg was gegaan. Samen met Maria en hun ezeltje.
Als alles goed ging zouden zij daar morgen aankomen en zich laten registreren. De vraag was of er nog wel plaats voor hen zou zijn in de herberg, het zou er wel eens heel druk kunnen zijn. Maar Jozef zou wel een oplossing vinden. Die was zo handig, die kon zelfs van een stal een paleis maken.
Zie voor het vervolg Lucas 2: 6-21.