De reisgids vertelt over Josselin dat het een verbazingwekkend goed bewaarde middeleeuwse stad is. Dat klopt aardig. Het grote kasteel en de basiliek zijn niet van gisteren. Het pleintje bij de kerk is een aaneenschakeling van vakwerkhuisjes, althans vanaf de eerste verdieping. Op de begane grond is weinig middeleeuws te ontdekken. Het is een lange rij crêperies, bars en brasseries, afgewisseld met een souvenirwinkel, waar ze geen Nederlandse krant hebben en ook geen postzegel voor Europa voor de kaart die wij er gekocht hebben. We komen aan tegen het middaguur. Tijd voor een hapje. We strijken neer bij het meest foute tentje dat je je maar kunt denken. De bedienmevrouw heeft haar gezicht van nature op de stand onweer staan. We plaatsen onze bestelling. Uiteraard een galette. Bestek wordt achteloos op onze tafel gesmeten, ongeveer in de richting waar we zitten. Een servetje? Nooit van gehoord. Het pannenkoekje smaakt gelukkig prima, maar het duurt en duurt totdat we kunnen afrekenen. Een fietstochtje wacht. Langs de boorden van het kanaal fietsen we naar een dorpje 10 kilometer verderop. Op de richtingaanwijzer staat de naam van het dorp met daaronder ’toutes commerces’. Vrij vertaald betekent dat blijkbaar ‘alles dicht’. Geen terras te ontdekken. We fietsen rustig terug naar Josselin. Samen met ons komt een pelgrimage in het stadje aan. Een soort Pax-Christi-voettocht van destijds, maar dan voor 50-plus. Kort geknipte dames met stevige wandelschoenen en mannen met een stok en een rugzak. Vermoeide blije gezichten trekken naar de kerk. Veel jonge priesters die er eng allemaal hetzelfde uitzien en een handvol jonge nonnen, strak behoofddoekt. Gade moet er weinig van hebben. Te katholiek. Bij mij komen oude en positieve gevoelens boven. Ik neurie het liedje van de voettochten van vroeger van père Aimee Duval. We bezien de intocht vanaf een terrasje, een heel ander dan waar we die middag zaten. De bediening is niet alleen attent, maar ook nog mooi. De grand crême komt in kannetjes van een halve liter en het bestek en het servetje worden nauwkeurig voor je op tafel gelegd.
Josselin is goed bewaard gebleven. Zelfs pelgrims hebben hier overleefd.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links