Jarig

Nee, ik ben niet jarig. Dat duurt nog 4 maanden. Vandaag is mijn blog jarig. Twee jaar geleden begon ik er mee en nu zijn we zo ongeveer 730 stukjes verder. In Word, lettertype Times New Roman 12 punts zijn dat een kleine 400 pagina’s en schreef ik bijna 240.000 woorden. Ik sloeg zo goed als geen dag over. In het buitenland was het soms wel even zoeken naar een wifi-aansluiting en zelfs ziekenhuisopnames verhinderde niet het dagelijkse ritme in stand te houden. En voor wie ik dat allemaal schreef? In de eerste plaats voor mezelf. Ik hou van schrijven en beschouw het als een uitdaging om elke dag weer iets te verzinnen. Bijna alles is goed genoeg voor een stukje. Een gebeurtenis, een overpeinzing, een woord. En eenmaal bezig lokt de ene zin de andere uit. En natuurlijk vind ik het leuk dat het ook nog gelezen wordt. Per week wordt mijn site ongeveer 250 keer bekeken. Hoeveel mensen dat zijn is niet helemaal duidelijk, maar toch zeker tegen de 150. Er zijn trouwe lezers die elke dag terug komen, er zijn er die van tijd tot tijd eens langs komen en dan een paar afleveringen lezen en er zijn de toevallige passanten die via Google naar iets op zoek zijn en dan bij toeval op mijn site terechtkomen.
Mijn dagelijkse schrijverij geeft structuur aan mijn dagen. Ik probeer het blog altijd voor 11.00 uur te plaatsen. Vandaag gaat dat niet lukken. Het bed was nog te lekker en het gezelschap te aangenaam. Maar doorgaans lukt dat prima. Dan kondig het ook aan op mijn Facebookpagina en zit het werk er weer op. Ondanks deze dwingende regelmaat beschouw ik het schrijven niet als een last. Ik ben in een fase van mijn bestaan dat ik eigenlijk alleen nog maar dingen wil doen die ik leuk vind en mij geen slapeloze nachten bezorgen.
Een ding betreur ik wel en dat zijn de tikfouten die er ondanks het herlezen toch in blijven zitten. En dan zijn er de geregelde verfoeilijke taalfouten. Ik weet dat ik word niet met dt is en toch sluipt het er van tijd tot tijd in. Mijn vingers zijn, ondanks het feit dat ik er voor het tikken maar twee gebruik, toch nog sneller dan mijn gedachten. Misschien moet ik die tik- en taalfouten maar tot een stijlfiguur verheffen voor de volgende jaren.